چالش‌های تولیدکنندگان در سایه تأمین سوخت آزاد

در سال‌های اخیر، یکی از چالش‌های اصلی صنعتگران و تولیدکنندگان ایرانی، تأمین انرژی مورد نیاز برای فعالیت‌های صنعتی بوده است.
با وجود ادعای دولت مبنی بر عدم قطع برق واحدهای تولیدی، واقعیت‌ها نشان می‌دهد که تولیدکنندگان با مشکلات جدی در تأمین انرژی مواجه هستند. این مسئله به ویژه در شرایطی که هزینه‌های تولید به شدت افزایش یافته، به یک بحران تبدیل شده
است.
یکی از مهم‌ترین منابع انرژی برای بسیاری از صنایع، گازوئیل است. اما در حال حاضر، تولیدکنندگان مجبورند برای تأمین این سوخت، هزینه‌های گزافی را پرداخت کنند. قیمت گازوئیل در بازار آزاد به حدود ۱۵ تا ۳۰ هزار تومان رسیده است، در حالی که قیمت رسمی آن تنها ۳۰۰ تومان است. این اختلاف قیمت نه تنها بار مالی سنگینی بر دوش تولیدکنندگان می‌گذارد، بلکه موجب ایجاد ناپایداری و عدم اطمینان در فرآیند تولید نیز می‌شود.
علاوه بر این، مشکلات تأمین برق و گاز در فصل‌های مختلف سال، به ویژه در تابستان و زمستان، به چالشی بزرگ برای واحدهای تولیدی تبدیل شده است. در حالی که دولت ادعا می‌کند که برق واحدهای تولیدی قطع نمی‌شود، واقعیت این است که بسیاری از تولیدکنندگان با کاهش فشار گاز و برق مواجه هستند و این مسئله باعث توقف یا کاهش ظرفیت تولید آنها می‌شود. این کاهش تولید نه تنها به زیان خود تولیدکنندگان است، بلکه به تبع آن به اقتصاد ملی نیز آسیب می‌زند.
در شرایطی که کشور با بحران‌های اقتصادی و تحریم‌های بین‌المللی مواجه است، حمایت از تولیدکنندگان باید در اولویت قرار گیرد. دولت باید به جای وعده‌های مختلف، اقداماتی عملی برای حل مشکلات تأمین انرژی انجام دهد. یکی از راهکارهای ممکن، افزایش سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های انرژی و بهبود شبکه توزیع برق و گاز است. همچنین، باید تدابیری اندیشیده شود تا تولیدکنندگان بتوانند به منابع انرژی با قیمت مناسب دسترسی داشته باشند.
به علاوه، دولت باید به فکر ایجاد مشوق‌هایی برای تولیدکنندگانی باشد که به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر روی می‌آورند. این اقدام نه تنها به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی نیز منجر
 شود.
در نهایت، باید یادآور شد که تولیدکنندگان و صنعتگران قلب تپنده اقتصاد هر کشوری هستند و حمایت از آنها نه تنها به نفع خودشان، بلکه به نفع کل جامعه است. اگر دولت بتواند با جدیت بیشتری به حل مشکلات آنها بپردازد، نه تنها شاهد رشد و شکوفایی صنایع خواهیم بود، بلکه می‌توانیم به سوی اقتصادی پایدار و مقاوم‌تر حرکت کنیم. در غیر این صورت، ادامه این روند می‌تواند به نابودی بخش عمده‌ای از صنایع کشور منجر شود و تبعات جبران‌ناپذیری را برای اقتصاد ملی به همراه داشته باشد.