ما مجبور هستيم، پس شما هم مجبور شويد!

مسئولان مختلفي كه دستي بر آتش كروناويروس دارند، خيلي خوب مي‌دانستند و مي‌دانند كه با بازگشايي فعاليت‌هاي مختلف اجتماعي و با توجه به نبود امكانات در عرصه‌هاي مختلف به‌ويژه حمل‌ونقل عمومي و اجراي طرح ترافيك، مردم حتي اگر بخواهند هم ديگر نمي‌توانند فاصله ايمني-فيزيكي را رعايت كنند، آن‌ها بايد هر روز صبح سر ساعت در محل كارشان باشند و ناچارند خود را به ازدحام اتوبوس‌ها و واگن‌هاي مترو بسپارند. پياده‌روها مملو جمعيت است چون شهر درحال فعاليت است و مردم دنبال كارهاي روزمره خود هستند و نمي‌توان آن‌چنان كه بايدوشايد فاصله‌ها را رعايت كرد. مسئولان محترمي كه انگشت اتهام به‌سوي اين مردم دراز كرده‌اند، لطفا فقط يك ثانيه خود را با ماسك و دستكش در اتوبوس يا واگن مترويي تصور كنند كه در گرماي كلافه‌كننده و در ازدحام مردم به هم فشرده شده‌اند؛ اگر توانستند چنين حالي را متصورشوند و ميزان تحمل خود را اندازه بگيرند،‌آن‌گاه مردم را شماتت كنند.درست است آقاي رئيس‌جمهور با چنين روندي شما دوباره ناچار خواهيد شد برخي محدوديت‌ها را حتي بيش‌ازپيش اعمال كنيد و شما آقاي فرمانده عملیات مدیریت مقابله با کرونا در تهران، نمي‌توانيد با قاطعيت از مردم بخواهيد كه از حضوردر محیط‌های شلوغ اجتناب کنند. چرا؟ زيرا عضو کمیته ملی اپیدمیولوژی کووید 19 گفته است:«تحلیل ما این است که ۱۵ میلیون نفر به ویروس کرونا آلوده شده‌اند. سیراین بیماری در تابستان هم ادامه خواهد داشت.»زيرا معاون دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی هم گفته است:«یکی از دلایلی که مردم برخی مناطق، حاضر به رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی و حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی نیستند، خستگی و کلافگی اجتماعی است.در این نظام سکونتی، آدم‌ها را در آپارتمان‌هایی سکونت داده‌ایم که جوابگوی نیازهای اجتماعی ساکنان نیست.»درست است كه به گفته رئيس‌جمهورگشایش‌ها مشروط بر همکاری عمومی بوده، اما همكاري عمومي شامل حضور مسئولانه تمام دستگاه‌ها و امكانات در كنار مردم است؛ يعني درك متقابل از شرايط موجود.