مربی خارجی یا مربی داخلی ؟

 با نزدیک شدن به پایان فصل و آغاز فرآیند برنامه‌ریزی برای فصل آینده، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های باشگاه استقلال انتخاب سرمربی جدید است؛ تصمیمی که در حال حاضر با اختلاف نظرهایی در سطح هیات مدیره همراه شده و موجب کند شدن روند نهایی‌سازی گزینه مورد نظر شده است.
بررسی‌ها و گفتگوهای داخلی در هیئت مدیره استقلال نشان می‌دهد که درباره جذب سرمربی خارجی، دو دیدگاه متفاوت در میان تصمیم‌گیران وجود دارد. گروهی از اعضا بر این باورند که حضور یک مربی بین‌المللی، به‌ویژه چهره‌ای که سابقه موفقیت در سطح لیگ‌های معتبر یا رقابت‌های آسیایی را داشته باشد، می‌تواند روح تازه‌ای به ترکیب استقلال بدمد و از نظر فنی، تیم را وارد فاز جدیدی از پیشرفت کند. این دسته همچنین به تاثیرگذاری روانی حضور مربی خارجی بر بازیکنان، هواداران و حتی رقبا اشاره می‌کنند و آن را گامی رو به جلو برای باشگاه می‌دانند.
در مقابل، برخی دیگر از اعضای هیئت مدیره با نگاه تردید به حضور مربی خارجی نگاه می‌کنند. آن‌ها ضمن یادآوری تجارب پیشین باشگاه در جذب مربیان خارجی، معتقدند که ریسک چنین انتخابی، به‌ویژه در شرایط فعلی اقتصادی کشور، بالاست. از نگاه این گروه، هزینه‌های سنگین ارزی، تفاوت‌های فرهنگی و همچنین احتمال ناکامی در نتیجه‌گیری، می‌تواند باشگاه را در مسیر پرهزینه و پر ریسکی قرار دهد. این دسته از اعضا ترجیح می‌دهند انتخاب سرمربی از میان گزینه‌های داخلی صورت گیرد؛ گزینه‌هایی که شناخت کافی از لیگ ایران، فضای استقلال و حتی ساختار باشگاه دارند.
در چنین شرایطی، مدیریت باشگاه استقلال تلاش دارد تا تصمیمی اتخاذ کند که در نهایت به سود باشگاه و هواداران باشد. با این‌که هنوز جمع‌بندی نهایی درباره سرمربی فصل آینده صورت نگرفته، اما به‌نظر می‌رسد تصمیم‌سازی نهایی نیازمند تعامل، گفتگو و همفکری بیشتر در سطح هیات مدیره خواهد بود.