نعمات آسماني را هم تلف مي كنيم

هدر دادن فرصت ها و امكانات و داشته ها يكي از پايه هاي ثابت ما در حوزه مديريت هاي خرد و كلان است. متأسفانه مدام درحال گفتن از فرصت هايي هستيم كه درحوزه هاي مختلف سياسي،اقتصادي واجتماعي هدر رفت و براي بدست آوردن آن يا بايد هزينه هاي گزاف پرداخت كرد و يا صرفاً بايد حسرت خورد!
درحوزه منابع طبيعي جنس فرصت ها به گونه اي است كه امكان تكرار آن وجود ندارد و يا حداقل از حوزه اختيار ما خارج است. طي هفته هاي اخير شاهد بارش هاي خوبي به شكل برف در سراسر كشور بوديم.
بارش هايي كه در هفته جاري هم گزارش شده است و انتظار مي رود تا مقداري از كمبود بارش هاي سالانه را پيش از آغاز فصل جديد جبران نمايد.
اما مسئله اصلي عدم بهره گيري حداكثري از اين نزولات آسماني است. وقتي دركلان شهرهاي ما به سبب كمبود منابع آبي، به آب چاه ها دست برده ايم، انتظار مي رود تا اين بارش ها تأمين كننده و يا حداقل تقويت كننده منابع زير زميني باشد.
متأسفانه برف روبي در كشورمان به گونه اي است كه اين نعمت الهي را به عنوان يكي ازمنابع تأمين آب خارج مي كند. نمك پاشي و شن پاشي، برف ها را بلااستفاده مي كند و هنگام آب شدن آنها با آبي شور مواجه مي شويم كه نه تنها مفيد نيست، بلكه مي تواند اثرات منفي بر كيفيت آب هاي زيرزميني و در كيفيت خاك داشته باشد.
درحالي كه مي توان از روش هاي بروز براي جلوگيري از يخ زدگي و يا مكانيزه كردن معابر حساس نمود و بي جهت اين نزولات آسماني را آلوده نسازيم. اگر مي پذيرفتيم كه حتي قطره اي آب براي كشورمان حكم حيات دارد و درآينده اي نه چندان دور به آن محتاج خواهيم شد، قطعاً اين چنين بي تفاوت از كنار منابع آبي و نزولات آسماني عبور نمي كرديم.