کمبود نیروی کار متخصص و شرایط مهاجرت آسان!

کشور ما از نظر علمی و امکانات لازم، توانایی پرورش و تربیت نیروی انسانی متخصص را دارد.نیروی کار متخصص به فردی گفته می‌شود که علی‌رغم تجربه، در حرفه‌های مختلف دوره‌های آموزشی دیده و می‌تواند مشکلات کاری پیچیده را با توانمندی قدرت ذهنی حل و فصل کند.
اما همچنان که سرزمین ما فرزندان توانمندی را تربیت می‎کند، کشورهای دیگر درباغ سبز برای این نیروهای متخصص گشوده‎اند و آنان را به‎سوی خود جذب می‎کنند. چرا که به هرحال برای تربیت و کارآمد ساختن این افراد در کشور مبداء هزینه شده و کشورهای مقصد، بی‌هیچ اضافه هزینه‌کردی، نیروی آماده را با دادن امکانات بهتر و بیشتر و البته توجه و اهمیت به توانایی خاص آنان، موجب مهاجرت برخی از این افراد می‌شوند. ناگفته نماند که در بحران پاندمی، بسیاری از کشورهای توسعه یافته شرایط سخت و ویژه خود را برای مهاجرت پزشکان و پرستارن لغو کرده‌اند و اینک با موجی از مهاجرت این قشر از جامعه نیز مواجهیم. در بخش صنعت نیز مدتی است برخی کشورهای توسعه یافته، فراخوان مهاجرپذیری داده‌اند و شرایط اقتصادی و اجتماعی مناسبی برای این افراد در صورت مهاجرت به آن کشورها در نظر گرفته‎اند. در واقع کشور ما از چند جهت در حال از دست دادن نیروی متخصص خود است، زیرا شرایط نامساعد اقتصادی، توانایی و امکان نگهداری چنین افرادی را ندارد. آن‌چه در نهایت برای کشور خودمان باقی می‌ماند، نیروی کار کمتر تحصیل کرده و سنتی است که استانداردهای بین‌المللی تخصصی و کاری را گاهی ندارند. 
مسئولان مختلف ما باید توجه ویژه داشته باشند که  دنیای امروز به این نیروی کار متخصص نیاز دارد و رشد اقتصادی به نیروی کار متخصص، آموزش  و کیفیت صنایع وابسته است. کشورما از آن دسته کشورهایی است که در کنار از دست دادن نیروی کاری متخصص و تحصیل‌کرده،  نیروی کار سنتی بسیار بالایی دارد و نتوانسته است با تکنولوژی روز دنیا، نیروی کاری خود را پرورش دهد.
علی‌رغم رشد بالای کمیت دانشگاه‌ها و جذب دانشجو در سراسر ایران و پرورش افراد تحصیل کرده، گاهی کیفیت پایین برخی دانشگاه‌ها، عدم آموزش صنایع روز جهانی و مهاجرت نیروی متخصص به خارج کشور، باعث شده به گفته سازمان توسعه انسانی ملل متحد، نیروی کار متخصص ایران نسبت به کل نیروی کار کشور فقط 18درصد باشد. در حالی‌که در کشورهای توسعه یافته این رقم بیش از 70درصد است.