تأسیس سازمان جدید کافی نیست، تغییر سیاست‌ها ملاک موفقیت است

رئیس سازمان سیاستگذاری و مدیریت راهبردی انرژی با اعلام اینکه با همکاری وزارت نفت، نیرو و سازمان برنامه و بودجه، اساسنامه سازمان بهینه‌سازی و مدیریت راهبردی انرژی تصویب شد، گفت: نباید خوشحال باشیم که سازمان تازه‌ای تأسیس شده است، زمانی باید خوشحال باشیم که نشانه‌هایی از تغییر سیاست‌ها و فاصله گرفتن از تصمیم‌های غلط گذشته دیده شود.
به گزارش شانا، اسماعیل سقاب‌ اصفهانی در چهارمین کنفرانس بین‌المللی بهینه‌سازی مصرف و بهره‌وری انرژی با بیان اینکه تعداد زیادی از شهروندان هر ساله در جاده‌ها دچار حادثه می‌شوند که این امر نشان‌دهنده ضعف سیستم حمل‌ونقل است و باید برای آن تدبیری اندیشیده شود، اظهار کرد: شاید اگر سیستم حمل‌ونقل مناسبی داشته باشیم، چنین حوادث و اتفاقی برای بسیاری از خانواده‌ها رخ نمی‌داد.
وی با تأکید بر سیاستگذاری دولت بر حوزه انرژی و مدیریت آن افزود: مادر ناترازی‌های ایران، ناترازی انرژی است که باید رفع شود. امروز بخشی از این ناترازی را در قالب قطعی‌ها، محدودیت‌ها و دغدغه‌های روزمره می‌بینیم، اما ابعاد بسیار وسیع‌تری پشت آن وجود دارد. این ناترازی ما را وارد چرخه‌ای کرده که یک سوی آن تورم و سوی دیگر افزایش نرخ ارز است.  
 حل ریشه‌ها شرط موفقیت سیاست انرژی
رئیس سازمان سیاستگذاری و مدیریت راهبردی انرژی تصریح کرد: گزارش‌ها در کشور نشان می‌دهد هر دولتی که سر کار می‌آید، با وجود زحمات فراوان، عملکرد خود را ارائه می‌کند، اما وضع بهتر نمی‌شود. علت آن این است که سیاست‌هایی که این چرخه را ایجاد کرده‌اند، ایراد اساسی دارد. تا زمانی که تصمیم نگیریم یک‌بار برای همیشه از معلول‌ها فاصله بگیریم و علت‌های ریشه‌ای را حل کنیم، این داستان ادامه دارد.
سقاب اصفهانی گفت: بازی با قیمت انرژی نیز جزو همین معلول‌هاست. هر فردی فقط می‌گوید قیمت باید بالا برود، باز هم در همان چرخه معلول‌گرایی باقی مانده است. حتی فهم فاصله گرفتن از معلول‌ها را پیدا نکرده‌ایم و تا این فهم نباشد و به ریشه‌ها نرسیم هرچقدر سازمان جدید ایجاد کنیم محکوم به شکست هستیم.وی با بیان اینکه نباید خوشحال باشیم که سازمان تازه‌ای تأسیس شده است.
 دولت باید میدان‌دار سیاست باشد نه بازیگر آن
رئیس سازمان سیاستگذاری و مدیریت راهبردی انرژی افزود: یک زمان فکر کردیم اگر قیمت گازوئیل را پایین نگه داریم می‌توانیم ترانزیت منطقه را در اختیار بگیریم، یا تصور کردیم اگر خودمان کامیون تولید کنیم، ترانزیت را مدیریت خواهیم کرد، اما تولیدکننده کامیون از یارانه گاز بهره‌مند و از مالیات معاف می‌شود، پس این سیاست‌ها غلط بوده است. یا فکر کردیم اگر سوخت ارزان باشد کامیون‌ها از جاده‌های ما عبور می‌کنند، در حالی که مشکل اصلی قیمت سوخت نیست، بلکه بهره‌وری گمرکات است.