محمد عمری ستاره گمشده پرسپولیس

پرسپولیس در دیدار هفته هشتم مقابل ذوب‌آهن، سرانجام پس از پنج بازی بدون برد، موفق شد به طور موقتی با برتری دو بر صفر به بحران پایان دهد. درخشش محمد عمری، هافبک- مهاجم ۲۵ ساله سرخ‌پوشان، نقطه عطف این پیروزی بود؛ بازیکنی که پس از پشت سر گذاشتن چند مصدومیت متوالی و دوری طولانی، با انرژی و انگیزه‌ای مضاعف به ترکیب برگشت و گل اول تیمش را با یک ضربه کات‌دار تماشایی به ثمر رساند.
نکته قابل‌توجه درباره عمری این است که او ابتدای فصل را با آسیب‌دیدگی از ناحیه رباط جانبی زانو از دست داد و پنج هفته ابتدایی را در شرایط مصدومیت پشت سر گذاشت. پرسپولیس در همان مقطع، پنج تساوی را تجربه کرد؛ نتایجی که نه‌تنها امتیازات حیاتی را از تیم گرفت، بلکه فشار زیادی را بر وحید هاشمیان وارد کرد.
در چنین شرایطی، نبود بازیکنی با ویژگی‌های انفجاری عمری در فاز تهاجمی کاملاً محسوس بود. فوتبالیستی که با قدرت حمل توپ، شتاب بالا و جسارت در دریبل، توانایی برهم زدن ساختار دفاعی حریف را
دارد.
عمری حالا پس از بازگشت از مصدومیت، در سه بازی گذشته ۱۳۵ دقیقه بازی کرده، یک گل زده و نشان داده رفته‌رفته به آمادگی کامل نزدیک می‌شود. این عملکرد در کنار روحیه بالای او، باعث شده بسیاری از از او به‌عنوان تغییر دهنده فاز هجومی پرسپولیس یاد کنند.
با بازگشت دوباره اوسمار ویه‌را، حالا نگاه‌ها به این نکته دوخته شده که عمری چگونه در سیستم تهاجمی سرمربی برزیلی جای می‌گیرد.
سبک بازی او که بر پایه حرکت از عمق و ضربه نهایی است، دقیقاً همان چیزی است که اوسمار از مهاجمانش می‌خواهد.
عمری می‌تواند در بازی‌های پیش‌رو مقابل تراکتور و هفته دوازدهم برابر استقلال، به یکی از کلیدی‌ترین مهره‌های تهاجمی پرسپولیس تبدیل شود؛ بازیکنی که نه‌تنها گل می‌زند، بلکه با تحرک و جسارتش انرژی تازه‌ای به خط حمله می‌دهد.
واقعیت این است که اگر محمد عمری از آغاز فصل در کنار تیم بود، شاید پرسپولیس زودتر از بحران خارج می‌شد و سرنوشت وحید هاشمیان نیز رنگ دیگری می‌گرفت. اما حالا با بازگشتش، فرصت تازه‌ای برای پرسپولیس و البته برای خودش به وجود آمده است.