تخت های خالی باید پر شوند؟!

وضعیت درمان و پزشکی کشور دچار مشکلات فراوانی گشته است. از یکسو بدنه تخصصی و کادر درمان در حال ریزش و مهاجرت است و از سوی دیگر عملکرد خدمات رسانی پزشکی و بیمارستانی به سمت و سوی انحراف می رود.
متأسفانه توازن میان خدمت رسانی دولتی و خصوصی در مراکز درمانی برهم خورده است. مراکز درمانی دولتی با کمبود جا و امکانات مواجهند و از پذیرش بیماران معذورند و یا نوبت های چند ماهه می دهند. از سوی دیگر مراکز درمانی خصوصی با مراجعه مریض بدون اینکه نیازی به انواع آزمایشات و عکسبرداری و سنوگرافی و حتی بستری باشد، بیمار را نگه می دارند و صورت حسابی چند ده میلیونی برای وی صادر می کنند.
بیماران نیز بر حسب اعتمادی که به کادر پزشکی دارند این روند را به اجبار می پذیرند و گمان می کنند مراحل درمانشان اینگونه است. درحالی که بر اساس تأیید برخی کارکنان این مراکز درمانی، سیاست مالی بیمارستان بر این روال است که تخت خالی نداشته باشند!
این رویه غیر اخلاقی باید به صورت هدفمند مورد بررسی و آسیب شناسی قرار گیرد. پزشکی علمی در جهت نجات جان و حفظ سلامت انسان است، تبدیل کردن آن به تجارت و اقدام برای کسب سود عملا سواستفاده از مردم تلقی می شود و باید با آن برخورد کرد.
انحراف مسیر درمان به سمت منفعت طلبی جدای از آسیب به سلامت جدی جامعه موجب بروز بی اعتمادی جامعه به پزشک می شود. خدشه دار شدن وجهه پزشکان به عنوان کسانی که محرم بیمار تلقی می شوند منجر به یک افول اخلاقی شدید در جامعه می گردد.