متولي جلوگيري از فروش و قاچاق اعضاي بدن كدام نهاد است؟

بگذاريد اين مقال را با اشاره به يك واقعيت دردناك آغازكنيم؛ آب وقتي به نقطه جوش مي‌رسد، با ادامه حرارت ديگر افزايش دما پيدا نمي‌كند، بلكه شروع مي‌كند به بخارشدن! اين قانون تنها براي آب صادق نيست، آدم‌ها هم یک «آستانه تحمل» دارند، وقتي شرايط زندگي آنان از آستانه تحمل عبوركند، به انسان ديگري تبديل مي‌شوند و اين تبديل گاهي ممكن است براي فرد و جامعه بسيار خطرآفرين باشد. مدتي است شرايط اقتصادي در جامعه ما به گونه‎اي شده است كه انسان‎ها را از آستانه تحمل‎شان عبورداده و دارد آنان را به انسان ديگري تبديل مي‎كند؛ يك انسان تا كجا مي‎تواند گراني مداوم و تورم مستمر و خروج از شهر محل زندگي و مهاجرت به حاشيه شهر، زدن از سر و ته و وسط زندگي‌اش ادامه دهد؟ مسئله اين است كه گردانندگان يك جامعه بايد متوجه اين نقطه جوش و آستانه تحمل باشند؛ انساني كه «تبديل» مي‌شود، ممكن است يك خطر بالقوه براي خود، خانواده و جامعه‌اش باشد؛ همچنان كه مدتي است با افزايش انواع بزه‌هاي خانوادگي و اجتماعي مواجهيم و تقريبا نمي‌توان اين موارد گسترده را آن‌طور كه بايد و شايد كنترل كرد.
يكي از مهم‌ترين معضلات پيش آمده در پي مشكلات اقتصادي فروش و قاچاق اعضاي بدن و آدم‌ربايي به خاطر اين مسئله است. دلالان و سايت‌هاي اينترنتي بسياري در اين زمينه فعالند. اما نكته قابل تامل اين است كه رئیس پلیس پایتخت مي‌گويد:« هيچ نهادی از پلیس نخواسته تا به موضوع آگهی‌ فروش اعضاي بدن ورود کند. پلیس وظیفه دارد با هرگونه کلاهبرداری در فضای واقعی و مجازی برخورد کند اما در مورد این موضوع نه وزارت بهداشت و نه هیچ نهاد دیگری از پلیس نخواسته تا به‌صورت ویژه ورود کند.»