نگران فاصله دوز دوم نباشید؛وقتی وارد شد زمان تزریق آن است!

این دیگر بر همه مردم، از اقشار مختلف، واضح و مبرهن است که فاصله زمانی مشخصی بین تزریق دو دوز واکسن-هر واکسنی- وجود دارد و هرچه این فاصله بیشتر شود؛ اثر بخشی آن کمتر خواهد بود. از شگفتی‌های واکسیناسیون در کشور ما یکی همین عدم برنامه‌ریزی در واردات دوزهای دوگانه واکسن بود و هست؛ ابتدا تعداد بسیاری را با دوز اول واکسیناسیون کرده و همچنان به این روند ادامه دادند و حالا که زمان تزریق دوز دوم رسیده، با کمبود و یا نبود آن مواجهیم؛ این امر آیا ناشی از عدم برنامه‌ریزی مدبرانه است؟ آیا ناشی از مشکلات مختلف در مسیر واردات واکسن است؟ نمی‌دانیم.
مورد شگفت‌انگیز دیگراین است که در حالی‌که از ابتدای شروع واکسیناسیون بر فاصله زمانی تاکید می‌شد، حالا ناگهان فاصله زمانی اهمیت خود را از دست داده است! برخی مسئولان کادر درمان در پی توجیه و توضیح این افزایش فاصله زمانی برآمده و برای دلداری دادن به مردم یا جلوگیری از تشویش اذهان عمومی، مدام بر فاصله زمانی تزریق دوز دوم می‌افزایند و یا برای آن جایگزین مشخص می‌کنند؛ جایگزینی داخلی که هنوز در مرحله آزمایش است. در نتیجه چنین رفتارهایی، هدف واکسیناسیون که رسیدن به یک ایمنی جمعی است، زیر سوال می‌رود. همچنان که رئیس مرکز تحقیقات
ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفته است با این‌که:
«در واکسن اسپوتنیک فاصله تزریق دو دوز، «۲۱ روز» است ما در ایران در فاصله «۲۸روز»  دو دوز را تزریق می‌کنیم-چرا؟- البته این فاصله را تا ۶۰ روز هم می‌توانیم بگذاریم.» طبعا اگر واکسن به موقع نرسد، این فاصله دوماهه! می‌تواند افزایش یابد چون چاره‌ای نداریم؛ هنوز دوز دوم نرسیده است. اگر فاصله زمانی خاصی در حد 21 روز تعریف شده، حتما علت و فلسفه خاصی داشته است و تجربه کشورهای موفق در واکسیناسیون و رسیدن به ایمنی جمعی، نشان می‌دهد که آنان این فاصله‌ها را رعایت کرده‌اند، توجیه بدون اشکال بودن فاصله زمانی تنها در کشورهایی صورت گرفته که با کمبود واکسن مواجه بوده و ترجیح داده‌اند فعلا دوز اول را تزریق کنند و منتظر رسیدن دوز بعدی باشند!