چرا در بحران کرونا میزان ازدواج افزایش یافت؟

برخی مسئولان و حتی رسانه‌ها معتقدند، شیوع کرونا، موجب افزایش ازدواج شده؛ اینان معتقدندترس از پایان‌یافتن زندگی و تنهاماندن در میانه همه‌گیری که انسان‌ها را بیشتر ازهمیشه از یکدیگر دور کرده، از دلایل گرایش به ازدواج و پیدا کردن همدمی برای روزهای سخت است.
مدیرکل برنامه‌ریزی و توسعه اجتماعی جوانان وزارت ورزش وجوانان گفته:«از سال 93 تا 98 آمار ازدواج رو به کاهش بوده اما در سال 99 با شیوع کرونا و ترک برخی از تجملات با افزایش 5 درصدی ازدواج مواجه بودیم.»
رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره هم می‌گوید:«آمارقطعی رشد ازدواج باید مورد بررسی قرار گیرد؛ اما در صورت تائید منابع رسمی مبنی بر رشد این واقعه، شیوع ویروس کرونا وقرنطینه اجباری می‌تواند یکی از علل موثر بر رشد ازدواج باشد.»
اما آیا چنین برخورد تک‌بعدی و نگاه از یک زاویه، در مورد امر مهمی مانند ازدواج، کافی است؟ درست است که پاندمی ویروس، موجب شد بسیاری از افرادی که در تدارک ازدواج بودند، از میزان تجملات و خرج‌های اضافه بکاهند و هرچه زودتر زندگی مشترک خود را آغاز کنند؛ اما در این میان نباید از یک اتفاق مهم غافل بود؛ «ترک تحصیل دختران» در مناطق محروم به دلیل عدم دسترسی به امکانات آموزشی مناسب-اینترنت و گوشی و تبلت و ...-  و «افزایش وام ازدواج».
بررسی‌های نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های مردم‌نهاد داخلی نشان می‌دهد دختران زیادی از خانواده‌های فقیر پس از بحران کرونا ناگزیر از چرخه تحصیل بازماندند و ناچار به ازدواج زودهنگام و اجباری شدند.
یونیسف در بیانیه‌ای نسبت به افزایش خطر ازدواج دختربچه‌ها در دوران همه‌گیری کرونا هشدارداده و پیش‌بینی کرده تا پایان ۲۰۲۱ میلادی تعداد دخترانی که در کودکی ازدواج می‌کنند ۱۰ میلیون افزایش پیدا کند.
در کشورما بیش از پنج میلیون دانش‌آموز به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم و فقر فزاینده از آموزش آنلاین محروم ماندند و در این میان جمعیت زیادی از دختران راهی خانه بخت شدند.داده‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد در شش‌ماهه نخست سال ۹۹ نرخ ازدواج دختران نوجوان به نسبت زمان مشابه سال پیش دو درصد رشد داشته است. گزارش این مرکز نشان می‌دهد که آمار ازدواج دختران در سن مدرسه، در تابستان سال ۹۹ به نسبت بهار همان سال با رشد ۲۳ درصدی مواجه شده.