"اختروش‌های سرد" چه هستند؟

اختروش‌ها یا کوازارها پدیده جذابی هستند. آنها در ساده‌ترین تعریف ممکن، دیسک‌های افزایشی درخشان هستند که هنگام انتشار گرما و نور شدید از آن دیسک، تشکیل می‌شوند. این در اثر اصطکاک حاصل از چرخش ماده در اطراف و در نهایت ورود به سیاه‌چاله ایجاد می‌شود.

 


قسمت اول
اختروش‌ها یا کوازارها پدیده جذابی هستند. آنها در ساده‌ترین تعریف ممکن، دیسک‌های افزایشی درخشان هستند که هنگام انتشار گرما و  نور شدید از آن دیسک، تشکیل می‌شوند. این در اثر اصطکاک حاصل از چرخش ماده در اطراف و در نهایت ورود به سیاه‌چاله ایجاد می‌شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی ای،  در این گزارش به اینکه آیا "اختروش‌های سرد"(cold quasars) مخلوقات حاصل از مرگ کهکشانی هستند و اینکه آنها چه کار می‌کنند و چه ارتباطی با کهکشان‌ها دارند، می‌پردازیم.
مواد در اطراف "افق رویداد" جمع می‌شوند که نقطه‌ای است که در آن جاذبه به قدری قوی می‌شود که هیچ ماده‌ای، حتی نور قادر به فرار از آن نیست. همین طور که ماده اطراف سیاه‌چاله می‌چرخد، اصطکاک باعث
گرم شدن گازها و سایر مواد موجود در دیسک می‌شود و آنها را در طیف نور اپتیکال، اشعه ایکس و طول موج‌های مادون قرمز در طیف الکترومغناطیسی قابل مشاهده می‌کند.
این اجرام بسیار درخشان هستند، به طوری که می‌توانند از نور تمام ستارگان کهکشان‌های خود بیشتر درخشش داشته باشند.این بسیار چشمگیر است.با این حال، اعتقاد بر این است که آنها یکی از آخرین مراحل تشکیل ستاره کهکشانی را نیز نشان می‌دهند.
اختروش یا  کوازار(Quasar) یک هسته فعال به شدت نورانی و دوردست است که وابسته به یک کهکشان  است. آنها در رده یک کلاس از اشیاء به نام هسته کهکشانی فعال قرار دارند.
اختروش‌ها پیشتر به عنوان منابع انرژی الکترومغناطیسی شامل امواج رادیویی و نور مرئی با انتقال به سرخ زیاد شناخته می‌شدند که به ستاره‌ها شبیه بودند. با وجود بحث‌های مختلف بر سر موجودیت این شیء آسمانی همگی دانشمندان به یک توافق علمی رسیدند که یک اختروش، هاله
 متراکم‌ شده ماده است که ابرسیاهچاله یک کهکشان جوان را احاطه کرده است.
پس از همه اینها پای کشف به اصطلاح "کوازارهای سرد" وسط می‌آید که نظریه ما را در مورد تکامل مرحله آخر کهکشان به چالش می‌کشد.
ادامه دارد...