بحران كروناويروس و مشكلات توان‌يابان

استفاده از ماسك براي افراد معمولي هم مشكلات خاصي در پي دارد، به‌ويژه آنان‌كه بايد در محل كار خود حاضر باشند و مدام از ماسك استفاده كنند. ساده‌ترين مشكلي كه استفاده از ماسك در پي داشته، تيره وتارشدن عينك افراد عينكي است در اثر بخارات تنفسي كه از ماسك به سمت بالا هدايت مي‌شود، اتفاق مي‎افتد.اما توان‌يابان ديگر مانند ناشنوايان، درگير مشكلات بيشتري هستند، چرا كه بسياري از توان‌يابان ناشنوا، از طريق لب‌خواني، با ديگران ارتباط برقرار مي‌كنند، و استفاده از ماسك، براي اين افراد مشكلات ارتباطي زيادي به‌وجود آورده و امكان لب‌خواني را از آنان گرفته است. در اين زمينه عضو هیات مدیره انجمن ملی زبان اشاره ایران گفته:«ناشنوایان مبتلا به کرونا، مشکلات فراوانی را در بحران کووید ۱۹ تجربه کرده‌اند.» ناشنوایان در دوران بحران کرونا، با ابتلاء به این بیماری، مشکلات مضاعفی را تجربه کرده‌اند، زیرا کادر درمان با آنان مانند افراد شنوا رفتار كرده و وجود ماسک بر صورت کادر درمان، موجب شده بیمار ناشنوا نتواند از طريق لب‌خوانی متوجه توصيه‌هاي پزشک و پرستاران شود، درعين حال، زبان اشاره‌اي كه فرد ناشنوا از آن استفاده مي‌كند، برای کادر درمانی قابل درک نیست. چنين است كه با وجود ماسك، ارتباط حیاتی بين بيمار و كادر درمان مختل مي‌شود. در حالي‌که اگر هر بیمارستان دارای رابط ناشنوایان باشد، این رابط می‌تواند به برقراری ارتباط بین بیمار ناشنوا و کادر درمانی کمک کند.
طبق گزارش‌ انجمن ناشنوایان کانادا، گذاشتن ماسک منجر به افزایش اضطراب در افراد ناشنوا شده است. پيشنهاد انجمن ناشنوايان كانادا، استفاده ناشنوايان و افراد مرتبط با آنان از ماسك شفاف است. اما روش معمول‌تر و در دسترس‌تر در كشور ما فعلا اين است كه روي ماسك جراحي كه اين روزها همه از آن استفاده مي‌كنند، علامتي نقش ببندد كه مشخص كند فرد استفاده‌كننده از اين ماسك، ناشنواست و افراد ديگر با رعايت فاصله مناسب و بدون ماسك، با وي صحبت كنند.