بلاتکلیفی قوانین درمورد اتباع

حضور گسترده اتباع افغانستانی در سراسر کشور دیگر بزرگنمایی تلقی نمی شود و با حضور در کوچه و خیابان در صف نانوایی و بیمارستان و مراکز خرید و... حضور این افراد قابل مشاهده است.
اینکه آمار حضور آنها در حدود چند میلیون نفر تخمین زده می شود، نشان از عدم وجود ساماندهی مناسب درمورد پالایش اطلاعاتی درمورد این اقشار است. اینکه گفته می شود برای آنها کارت شناسایی صادر می شود یا گفته می شود با گذاشتن سپرده مالی می توانند از امکانات رفاهی بهره مند شوند و یا دیگر قوانینی که برای توجیه حضور این افراد مطرح  می گردد، همگی موجب سردرگمی جامعه و دستگاه های مربوطه گردیده است.
کشورما با مردم افغانستان قرابت های فرهنگی و مذهبی بسیاری دارد و همواره نقش حامی را برای این ملت مظلوم طی ادوار مختلف داشته است. اما باید توجه داشت که این سبک مهمان پذیری موجب بروز مشکلات فراوان برای میزبان خواهد بود. چرا که این سبک حضور افغان ها در ایران دیگر از میهمان بودن گذشته است و آنها درحال حضور و استقرار در بطن جامعه ایران هستند.
بسیاری از آنها در ایران ازدواج می کنند، بچه دار می شوند و یا با خانواده به شهرهای مختلف کشور مهاجرت می کنند و در آن محیط اجتماعی خود را جا می دهند و دیگر نمی توان با هیچ ابزاری آنها را از این زندگی جدا کرد و مسلماً چالش های بعدی بسیار بزرگ تر خواهد بود.
مراد برخورد سلبی با مهاجرین افغان نیست؛ بلکه حرف برسر تدوین قوانین مستدل و محکم برای مشخص بودن سازوکار رسمی برای ورود و یا برخورد با اتباع غیرمجاز می باشد. این سبک نظارت کنونی در مورد ساماندهی اتباع می تواند هزینه های مادی و معنوی بسیاری را برملت و کشور تحمیل خواهد کرد و آینده خوبی نخواهد داشت...