حاشيه ها دست از سرمان برنمي دارد

جامعه درگير گرفتاري هاي معيشتي است و قادر به پرداختن به ساير موضوعات حاشيه اي نيست. هر قشري از جامعه بسته به جايگاه و توانايي مالي درگير مشكلات اقتصادي است و به وضع موجود انتقاد دارد اما اين انتقادات نه تنها از سوي بعضی از نهادهاي مسئول مورد پيگيري و رسيدگي قرار نمي گيرد، بلكه مسئوليت هاي محوله به گونه اي كنار گذاشته شده و به انجام اموري مشغول هستند كه هيچ خط و ربطي با ماهيت تعهداتشان ندارد.

حاشيه ها دست از سرمان برنمي دارد

جامعه درگير گرفتاري هاي معيشتي است و قادر به پرداختن به ساير موضوعات حاشيه اي نيست. هر قشري از جامعه بسته به جايگاه و توانايي مالي درگير مشكلات اقتصادي است و به وضع موجود انتقاد دارد اما اين انتقادات نه تنها از سوي بعضی از نهادهاي مسئول مورد پيگيري و رسيدگي قرار نمي گيرد، بلكه مسئوليت هاي محوله به گونه اي كنار گذاشته شده و به انجام اموري مشغول هستند كه هيچ خط و ربطي با ماهيت تعهداتشان ندارد.
حتي اگر اين موضوع را هم ناديده بگيريم و آن را برحسب تلاطم سياسي در كشور قلمداد كنيم، اما نمي توان رقم زدن حواشي بيشتر را براي مردم طبيعي توجيه كرد و آن را امري عادي تلقي كرد.
اين حواشي زماني مضاعف و دردسرساز مي گردد كه مشكلات اصلي كشور را بر زمين بگذاريم و اقدام به شعله ور ساختن آتش آن نمائيم. غبارآلود كردن فضا و كشاندن توجهات رسانه هاي خارجي و داخلي به سمت وسويي كه صرفاً تأمين كننده خواست و منافع برخي جريانات خاص مي باشد و موجب تضييع حقوق ملت مي گردد.
تمام دغدغه و حرف جامعه اين است كه در اوضاع و احوالي كه وضعيت زندگي عامه مردم به شدت تحت فشارهاي اقتصادي ومعيشتي قرار دارد، تمركز و هزينه بر موضوعاتي كه در هيچ يك از اولويت هاي جامعه جايي ندارد به چه معناست.
جامعه اين رويه را بي توجهي و بي اهميتي برخي مسئولان و دستگاه هاي رسمي به اموراتشان تلقي مي كنند، چرا كه نمي توان توجيه ديگري براي آن متصور بود.
ضمن اينكه اگر دغدغه هاي فرهنگي و اجتماعي در دستور كار دستگاه هاي و نهادهاي رسمي كشور وجود دارد، بايد متناسب با نياز، مطالبه و سلايق عامه جامعه باشد نه اينكه سليقه اي عمل شود و دستورالعملي براي عامه كشور صادر كرد كه كمترين همراهي و مشايعت را درسطح جامعه دارد و حتي اقشار مذهبي جامعه نيز آنها را تأييد نمي كنند.
مطالبه عمومي اين است كه انرژي و توان و دغدغه مسئولان رسيدگي به موضوعاتي باشد كه امروز مردم را به خود مشغول ساخته است. در آستانه آغاز ماه مبارك رمضان و ايام پاياني سال مردم درگير شديد ترين فشارهاي اقتصادي هستند و براي تأمين معاش خود با مشكلات فراوان مواجهند.
ايام ماه مبارك رمضان نياز مالي خانواده هاي روزه دار براي تأمين اقلام خوراكي افزايش مي يابد و درچنين فضايي تمام توجه و تمركز مسئولان به سمت وسويي رفته است كه گرفتاري هاي اصلي جامعه در آن جايي ندارد.
انتظار مي رود تا اگر مباحث اعتقادي و فرهنگي نيز دغدغه اصلي براي كشور است، حداقل به اموري كه مورد نياز جامعه است توجه شود و بي جهت با پرداختن به برخي موضوعات مردم را دلسرد و مايوس نكنيم.