حال حمل‌ونقل عمومی بد است!

نرخ کرایه حمل‌ونقل عمومی شهر تهران، افزایش یافته است؛ افزایشی 25 تا 35 درصدی. در حالی‌که کیفیت وسايل نقلیه عمومی تهران، مدت‌هاست نه فقط مناسب نیست که حتی دچار فرسودگی هم هست.
 فرسودگی سیستم حمل‌ونقل شهری نه تنها ایمنی شهروندان را نشانه رفته بلکه در آلودگی هوای تهران نیز نقشی غیرقابل انکار دارد.
بحث‌های مختلفی چه در مورد کیفیت ناوگان حمل‌ونقل عمومی و
چه کمیت آن مطرح است. توسعه نیافتن ناوگان حمل‌ونقل شهری متناسب با نیاز جمعیت شهری و قدیمی و فرسوده بودن ناوگان از جمله اصلی‌ترین مسائل پیش روی این حوزه از خدمات شهری است. در اغلب موارد نیز
نبود منابع مالی برای تامین وسایل حمل‌ونقل، نقش اساسی را بر عهده دارد. پیچیدگی‌های ساختاری حمل‌ونقل شهری در کلان‌شهرهای ایران، به‌ویژه پایتخت سیاسی کشور، مسئله جدیدی نیست ولی همه‌گیری کرونا سبب شد تا نواقص و کمبودهای جدی در این حوزه بیش از گذشته نمود یابد و رئیس شورای شهر تهران وضعیت را بحرانی اعلام کند.
هرچند مردم هزینه حمل و نقل عمومی در تهران را گران می‌دانند و آن را با سبد هزینه خانوار شهری متناسب نمی‌دانند ولی واقعیت این است که دو سوم این هزینه را شهرداری تهران می‌پردازد و دولت در این میان نقشی ندارد.
در اسفندماه سال گذشته رئیس شورای شهر تهران گفت:«حمل‌ونقل شهری تهران در آستانه فروپاشی است.» در واقع حوادث مختلفی که روی داده‎اند نشان‎دهنده این فروپاشی‎اند؛ در سال‌های اخیر، کهنگی ناوگان حمل‌ونقل شهری، اتوبوس‌های فرسوده، کمبود تجهیزات و افزایش استهلاک و تخصیص نیافتن بودجه و امکانات به‌موقع برای تجهیزات اساسی به بروز حوادث بسیاری در این حوزه منجر شده است. خروج واگن قطار مترو در ایستگاه دانشگاه علم و صنعت تهران در شهریور گذشته هرچند آسیب انسانی در پی نداشت ولی برای متولیان امور حمل‌ونقل در تهران هشداری جدی بود. مدیرعامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران دلیل این حادثه را شکستگی پیچ یکی از چرخ‌های واگن مترو اعلام کرد و گفت به فرسودگی این ناوگان ربطی ندارد. چند ماه پس از آن، رئیس شورای شهر تهران گفت سوانح در مترو تهران به دلیل فرسودگی ناوگان آن بوده که به دلیل
سپری شدن زمان انجام تعمیرات اساسی، دیگر ایمنی ندارد.
هرچند شهرداری و شورای شهر باید در این حوزه‌ها و به‌خصوص حمل‌ونقل شهری نقش اول را ایفا کنند، ولی متولیان آن گاهی از تعداد انگشتان دو دست هم فراتر می‌روند. مقام‌های رسمی در شهرداری تهران در گفت‌وگوهای خود با رسانه‌ها اذعان داشته‌اند که در موضوع حمل‌ونقل و آلودگی هوا، دست‌کم ۱۷ دستگاه متولی‌اند و همین تعدد دستگاه‌های تصمیم‌گیر موجب شده است که دستگاه پاسخگو مشخص نباشد و برنامه‌ها با ناهماهنگی به بن‌بست برسد.