تداوم دردناک خودکشی؛ این‌بار در کادر درمان!

خودکشی در دوران پاندمی، به معضلی جهانی بدل شده است؛ بسیاری از کشورها، حتی توسعه یافته ترین آن ها مانند ژاپن، درگیر چنین مشکل فراگیری هستند. و برخی از کشورها، تدابیرخاصی اندیشیده و حتی وزارتخانه های خاصی برای این امر درنظر گرفته اند. اغلب خودکشی ها در بحران دوساله پاندمی، ناشی از مشکلات اقتصادی، بیکاری، و تنهایی است. 
اما اخیرا کشور ما با خودکشی برخی از اعضای کادر درمان مواجه شده که بسیار نگران کننده است. طی هفته گذشته چهار دستیار پزشک، اقدام به خودکشی کرده اند. با این که به گفته مدیر روابط عمومی سازمان نظام پزشکی اطلاعات دقیقی تکمیل نشده و تحقیقات در خصوص این مرگ‌ها در دست بررسی است، امابرخی مسئولان ذیربط، علت مرگ این افراد را خستگی مفرط از کار بیش از اندازه، سرطان، ایست قلبی و... می‌دانند، اما به اعتقاد بسیاری، دلیل این اتفاق هرچه که هست (خودکشی یا مرگ بر اثر کار زیاد) یک دلیل دارد و آن فشار روحی و جسمی روی کادر درمان است که در طول بیش از یکسال، در حال مواجهه با شیوع کرونا بوده و هربار به بهانه‌های مختلف مانند قراردادهای 89 روزه، عدم پرداخت مطالبات حداقلی، کارکردن در شیفت‌های پیاپی، دوری از خانواده و فرزند، کمبود شدید نیرو، هجوم مردم به بیمارستان‌ها و مرگ بیماران و... مشکلات روحی و جسمی آن‌ها تشدید شده است.
شوراهای صنفی دانشجویان در واکنش به خودکشی چهار دستیار پزشکی در پاویون‌های تهران گفته است:« دستیاران پزشکی زیر یوغ طرح های اجباری و تعهدهای بی پایان، با حقوق تحقیرآمیز دو میلیون تومانی و ده‌ها شب کشیک سنگین و طاقت‌فرسا مچاله شده‌اند.» جای آن دارد که شعارهای هیجان‌انگیز در مورد این مدافعان خط مقدم بحران پاندمی، در عرصه عمل هم به همان اندازه هیجان‌انگیز و امیدآفرین باشد و از تکرار چنین فجایعی جلوگیری شود؛ چرا که تداوم چنین وضعیتی است که موجب افزایش مهاجرت پزشکان و پرستاران شده و برخی از آنان‌که نتوانسته‌اند بروند، جان خود را بر سر این بی‌توجهی‌ها می‌گذارند.