گویا "کاتسا" را فراموش کرده اید!

هربار که مشکلات های موجود در سیستم مدیریتی کشور را مورد توجه قرار می دهیم، توجیهات مختلفی از سوی مسئولان برای شانه خالی کردن از بار مسئولیت مطرح می شود. کرونا هم گویا موهبتی الهی برای رفع مسئولیت گردیده و تمام مشکلات کشور و ملت با آن قابل توجیه است.

گویا "کاتسا" را فراموش کرده اید!

هربار که مشکلات های موجود در سیستم مدیریتی کشور را مورد توجه قرار می دهیم، توجیهات مختلفی از سوی مسئولان برای شانه خالی کردن از بار مسئولیت مطرح می شود. کرونا هم گویا موهبتی الهی برای رفع مسئولیت گردیده و تمام مشکلات کشور و ملت با آن قابل توجیه است.

دروضعیت کنونی هم بازار رایزنی ها و چشم امید بستن به مذاکرات با آمریکا و احتمال کاهش و لغو تحریم ها ازسوی کاخ سفید به نقطه امید برخی کارگزاران حکومت مبدل شده و جناح های سیاسی هریک به روش خود قصد دارند چه در این دولت و چه در دولت بعدی روی صندلی مذاکره کنندگان بنشینند.
مانیز خواستار کاهش تنش ها و اختلافات با دنیا و عادی شدن روابط با جامعه جهانی هستیم. اما گویا برخی افراد و جریان های سیاسی اهدافی ورای عادی سازی روابط و تنش زدایی دارند و صرفاً هدفشان مطرح کردن خود در جریان قدرت و امیدبخشی بی جهت به جامعه برای تحمل فشارهای کنونی می باشد. چرا که اگر با واقعیت ها پیش برویم مشاهده می کنیم که بحث لغو تحریم ها موضوعی است که در بسیاری از موارد خارج از اختیارات رئیس جمهوری آمریکاست.
به عنوان مثال "قانون کاتسا" که با رای اکثریت نمایندگان مجلس سنا و کنگره آمریکا به تصویب رسید و با امضای رئیس جمهور آمریکا در سال 2017 به قانون تبدیل شد، عملاً ایران را در باتلاق تحریم ها قرار داد. این قانون علیه ایران، روسیه و کره شمالی به تصویب رسید، تا از طریق تحریم ها با آنچه اقدامات خطرناک و دشمنانه این کشورها در قبال آمریکا و متحدانش خوانده شده‌است، مقابله کند. علت تحریم‌های این قانون علیه ایران به اتهام «حمایت از تروریسم و گروه‌های شبه نظامی، نقض حقوق بشر، و برنامه توسعه موشک‌های بالستیک»، می باشد که از یک سو اختیارات رئیس جمهور برای تعدیل آن را محدود کرده و هرگونه تغییر را منوط به تصویب کنگره دانسته است.
حال با چنین پیش زمینه ای که نظام تحریم ها برای ایران ترتیب داده، منظور از گشایش نزد مسئولان چیست؟! آیا مراد از رفع تحریم ها صرفاً آزادسازی دارایی هایی است که در کره جنوبی و عراق مسدود شده است. به فرض که این پول ها آزاد شد و کسری های درآمدی کشور تا حدی پوشش یافت، اما بعدش چه خواهد شد؟! ضمن اینکه بنابرگفته عضو اتاق بازرگانی قرار است کره جنوبی درازای این دارایی های بلوکه شده، کالا تهاتر کند!
ما هنوز درگیر قضایایی همچون FATF هستیم و تکلیفمان به خودمان معلوم نیست. علاوه براینکه تحریم های خارجی را به دوش می کشیم دچار خود تحریمی نیز هستیم. واقعیتی است که خود را در کلاف سردرگمی قرار داده ایم که از هر طرف با گره ها و مشکلاتی مواجهیم که نه راه حلی برای آن در نظر داریم و نه می توانیم با این شرایط ادامه دهیم.
مردم ما به شدت تحت فشارهستند، اما گویا حواس ها به موضوعات دیگر مشغول است. هرچند که تکرار مکررات است ولی بار دیگر باید یادآوری کرد که باید از این بن بست خارج شد. باید مسیر را تغییر داد و یک 
خانه تکانی اساسی از درون و یک رویکرد جدید به بیرون داشته باشیم.