خبـــرنامه

۰

پشت پرده مذاکره با کالدرون و استراماچونی چیست؟
کرونا جان ورزش را گرفته و برخلاف سالیان گذشته، در روزهای پایانی فصل، خبری از نقل و انتقالات میان تیم‌ها و خریدهای آنچنانی نیست. حداقل این روزها که به واسطه بلاتکلیفی کسی از سرنوشت برگزاری فوتبال مطلع نیست، بازار نقل و انتقالات بازیکن و مربی هم در سکوت به سر می‌برد.
موضوع به مطرح شدن اسامی گابریل کالدرون و آندره‌آ استراماچونی برای هدایت تیم ملی ایران به جای دراگان اسکوچیچ مربوط می‌شود که هنوز چند ماهی از آمدنش به تیم ملی نگذشته و فرصتی برای عرض اندام پیدا نکرده است چرا که کرونا مجالی برای برگزاری فوتبال نگذاشته و به گفته رسانه‌های خارجی، احتمال لغو مسابقات تا پایان سال ۲۰۲۰ وجود دارد.
با این وجود در اطراف تیم‌ملی خبرهایی دست به دست می‌شود که گویا برخی از مدیران واسط و دلال‌های معروف فوتبال در صدد درآمدزایی هستند تا با پر کردن جیب‌های خود، خزانه خالی فدراسیون را جارو بزنند و ضرر و زیان دیگری را روی دست فوتبال ایران بگذارند.
یکی از استدلال‌ها برای مطرح کردن نام کالدرون و استراماچونی که هر دو سابقه خوبی هم در تیم‌های استقلال و پرسپولیس بر جای گذاشتند، شکایت این دو مربی از این دو تیم به علت پرداخت نشدن مطالباتشان است که احتمال هم می‌رود بتوانند در کمیته انضباطی فیفا آرایی را علیه ایرانی‌ها بگیرند ولی توافق یکی از آن‌ها با تیم ملی می‌تواند مانع ضرر و زیان این دو تیم دولتی شود.
این سناریو در حالی برای تیم ملی نوشته شده که چندین ماه قبل هم برخی در صدد آوردن برانکو به تیم ملی با هدف بی‌خیال کردن این مربی از گرفتن باقی مانده دستمزدش از پرسپولیس بودند و این بار دلال‌ها این داستان را برای کالدرون و استراماچونی نوشتند.
در حالی این قبیل استدلال‌ها با هدف سودجویی برخی از منفعت طلبان مطرح می‌شود که در شرایط کنونی، خیلی از کشورها از جمله اروگوئه و ایرلند تصمیم به برکناری مربیان خود گرفتند تا هزینه‌ها را کاهش دهند و از طرفی مربیانی مانند گرت ساوت گیت، کارلوس کی‌روش و برانکو ایوانکوویچ، با کاهش مبلغ قابل توجهی از دستمزد خود، سعی کردند خسارت‌های وارده شده به تیم‌های ملی را کاهش دهند.
در واقع دستمزد ماهانه یا هفتگی کالدرون و استراماچونی در صورت حضور در ایران به حدی خواهد بود که در روزهای تعطیلی فوتبال، فقط و فقط باعث زیان انباشته برای تیم ملی می‌شود و تن دادن به خواسته‌های این‌چنینی، موجب اتفاقات بدتری برای فوتبال ایران خواهد شد.

پشت‌پرده بند‌های جدایی عجیب بازیکنان پرسپولیس
تقریباً همه می‌دانند فوتبال ایران با مشکلات مالی زیادی دست و پنجه نرم می‌کند و معمولاً باشگاه‌های لیگ برتری از انجام تعهدات خود سر باز می‌زنند. هر سال تقریباً وقتی به اواسط فصل می‌رسیم روند اعتراض‌ها و بعضاً اعتصاب‌ها در باشگاه‌های لیگ برتر شکل می‌گیرد. از همین رو طی چند روز اخیر شاهد اعتراض‌ها و شکایات زیادی از سوی بازیکنان پرسپولیس هم بودیم و آن‌ها در مصاحبه‌های خود بار‌ها عنوان کردند نه تنها طلب‌های فصل گذشته پرداخت نشده بلکه فصل جدید نیز باشگاه نتوانسته به تعهدات خود عمل کند.
باشگاه پرسپولیس در حالی بدون داشتن مدیرعامل و با سرپرستی مهدی رسول‌پناه به فعالیت خود در روز‌های تعطیلی رقابت‌های لیگ برتر به دلیل شیوع ویروس کرونا ادامه می‌دهد که هر روز با چالشی تازه روبه‌روست. سرخ‌ها که با محکومیت قطعی در پرونده‌های شکایت بازیکنان و مربیان خارجی پیشین خود دست و پنجه نرم می‌کنند با مشکل پرداخت قرارداد‌های فصل جاری اعضای این تیم نیز روبه‌رو شده‌اند. همین امر باعث نارضایتی بازیکنان پرسپولیس شده تا آن‌ها به فکر جدایی از این باشگاه باشند. نکته جالب توجه بند فسخ یک‌طرفه قرارداد این بازیکنان در صورت داشتن پیشنهاد خارجی است.
اغلب بازیکنان تیم پرسپولیس در صورت رسیدن پیشنهاد خارجی قادر به جدایی هستند و این موضوع مرهون ناآگاهی و ناکارآمدی مدیران سابق این باشگاه و البته زیرکی و زرنگی دلالان و مدیربرنامه‌های بازیکنان است. ایجنت‌ها و دلالانی که با همراهی و همکاری مدیران غیر فوتبالی قرارداد‌هایی به نفع بازیکنان می‌بندند تا باشگاه‌ها بیش از پیش متضرر شوند.
به راستی پرسش اینجاست؛ چرا باشگاه بزرگ پرسپولیس که قهرمان سه دوره گذشته لیگ برتر است و هر بازیکنی باید با افتخار با این تیم قرارداد ببندد زیر بار چنین قرارداد‌هایی می‌رود؟ شما کدام تیم اروپایی یا حتی حاشیه خلیج فارس را سراغ دارید که بازیکن برای باشگاه شرط و بند فسخ جدایی بگذارد. تا بوده چنین بوده که باشگاه بند فسخ سنگین برای بازیکن می‌گذارد تا سرمایه خود را حفظ کند یا اگر مشتری خوبی پیدا کرد رأساً برای فروش اقدام کند تا به درآمد مطلوبی برسد، اما اینجا همه چیز برعکس است. باور کنید!