ضرورت حمایت از کودکان و دانش‌آموزان با محدودیت و معلولیت‌های جسمی

حمایت از کودکان و دانش‌آموزان با محدودیت و معلولیت‌های جسمی، یکی از وظایف اساسی جامعه و دولت‌هاست. این گروه از کودکان به دلیل چالش‌های جسمی و نیازهای خاص، به توجه ویژه و حمایت‌های ماندگار نیاز دارند. اما متأسفانه، در بسیاری از موارد، اقدامات لازم برای تأمین نیازهای این کودکان و خانواده‌هایشان ناکافی و ناپایدار بوده است.
جبار باغچبان، معلم بزرگ و انسانی نیکوکار، نمونه‌ای از افرادی است که با تلاش‌های خود به کودکان دارای معلولیت کمک کرد. او با عشق و دلسوزی به آموزش این کودکان پرداخت و نشان داد که چگونه می‌توان با اراده و همت، موانع را از سر راه برداشت. اما سؤال اینجاست که آیا ما به اندازه کافی از الگوی او پیروی کرده‌ایم؟ آیا در سطح کلان، اقداماتی مشابه برای حمایت از این قشر آسیب‌پذیر انجام داده‌ایم؟
امروزه، بسیاری از کودکان با محدودیت‌های جسمی هنوز هم با مشکلاتی مانند دسترسی به آموزش، امکانات تفریحی و خدمات بهداشتی مواجه هستند. نبود زیرساخت‌های مناسب، کمبود معلمان متخصص و عدم آگاهی عمومی از حقوق این کودکان، همگی عواملی هستند که مانع از پیشرفت آن‌ها می‌شوند.
برای ایجاد تغییرات مثبت و ماندگار، نیازمند برنامه‌ریزی جامع و همکاری بین نهادهای دولتی، غیردولتی و جامعه هستیم. باید به سمت تأمین نیازهای آموزشی، درمانی و اجتماعی این کودکان حرکت کنیم و شرایطی را فراهم آوریم که آن‌ها نیز بتوانند به‌طور برابر در جامعه مشارکت داشته باشند. حمایت از کودکان دارای معلولیت نه تنها یک وظیفه انسانی بلکه یک ضرورت اجتماعی است که باید به آن توجه ویژه‌ای شود.