گلایه جوانان از نداشتن نقدینگی

در هر عرصه ای انتظارات از جوانان بیش از دیگر اقشار است چرا که بار توسعه و پیشرفت کشور بردوش آنهاست و برپایه اقدامات آنهاست که می توان برای آینده مملکت هدفگذاری و چشم انداز ترسیم کرد.
بخش قابل توجهی از این آینده سازی مربوط به حوزه تولید و درآمدزایی و اشتغال است. اما در چنین حوزه با اهمیتی شاهدیم که جوانان با چالش های بسیاری مواجهند وآنقدر در این زمینه بار مشکلات سنگین می شود که جوانان و موضوع اشتغال آنها، خود تبدیل به معضلی بزرگتر می گردد.
چرا که ورود جوانان به عرصه تولید و درآمدزایی با مشکلات و موانع بسیاری مواجه است. امروز هرجوانی که در سن و سال استقلال مالی قرار گرفته است از وضعیتش ناراضی است و اکثراً راه حل مشکلات خود را مهاجرت می دانند. چرا که مسئله شغل و درآمد برایشان اهمیت دارد و آینده خود را برپایه کسب درآمد ترسیم می کنند و اگر این درآمد حاصل نشود و یا ناچیز باشد، قطعاً نمی تواند تحقق بخش آمال و آرزوهای ایشان باشد.
جوانان چه آنها که تحصیل کرده اند و چه آنها که درحوزه مهارت آموزی ورود کرده اند، قادر به تأمین نیازهای مالی خود نیستند. نمی توانند شغل و یا کسب و کار مناسبی برای خود راه بیندازند، و اصلی ترین مشکل آنها نداشتن نقدینگی برای راه اندازی یک اشتغال مورد علاقه می باشد.
شاید گفته شود این مبالغ مورد نیاز را از بانک وام بگیرند. اما کیست که نداند گذشتن از مراحل و ارائه مدارک ضمانتی به بانک ها خود قصه پرغصه ای است!. به هرحال طبیعی است که یک جوان برای ورودش به بازار کار نیاز به سرمایه داشته باشد و نمی توان با حقوق و دستمزدهای کنونی و مرسوم دستمایه نقدی خود را تأمین کند. حتی اگر بازهم  تمام حقوق و دستمزدش را پس انداز کند،‌تورم مجالی به ارزش ریال نمی دهد که بتواند با آن درآینده کاری را شروع کند.
باید بپذیریم که اشتغال زایی از سوی دولت کار سختی است، اما دادن سرمایه درقالب تسهیلات مالی به جوانان تاحدی می تواند این مشکل را برطرف سازد و انگیزه ای برای جوانان جهت رونق کسب و کار در داخل کشور باشد.