میراث ملی دلسوز می خواهد نه متولی

پیش از این در یادداشتی پیرامون وضعیت نامناسب نگهداری و حفظ آثار ملی و باستانی نوشتیم که برخی کشورها در حال تاریخ سازی ساختگی برای خود هستند تا قدمت و اصالتشان را به زمان های بسیار دور وصل کنند و اعتباری برای خود کسب نمایند.

میراث ملی دلسوز می خواهد نه متولی

پیش از این در یادداشتی پیرامون وضعیت نامناسب نگهداری و حفظ آثار ملی و باستانی نوشتیم که برخی کشورها در حال تاریخ سازی ساختگی برای خود هستند تا قدمت و اصالتشان را به زمان های بسیار دور وصل کنند و اعتباری برای خود کسب نمایند.
ابنیه باستانی و تاریخی بسیاری در کشور وجود دارد که زیر آفتاب و باران رها شده اند و هیچگونه محافظت خاصی ندارند.
خانه های تاریخی متعددی در شهرهای مختلف کشور وجود دارد که مورد غفلت در مرمت قرار گرفته اند و این حسرت را در بازدیدکنندگان به وجود می آورد که آیا اگر این خانه ها برای شخص متولیان بود باز اینگونه از آن نگهداری می کردند؟!
در نمونه اخیر نیز محل کشف زن هفت هزار ساله در خیابان مولوی تهران که قرار بود تبدیل به موزه شهری گردد با بی توجهی متولیان ابتدا محل استعمال مواد معتادان بود و اخیرا گویا تبدیل به پارکینگ موتور سیکلت شده است!
حرف از انسان هفت هزار ساله و هفت هزار سال قدمت حیات در تهران است! آیا این دو گزاره کافی نبود تا متولیان این منطقه را محصور کنند و کاوش های تکمیلی انجام دهند یا آن را به جای تجمع معتادان به محلی فرهنگی تبدیل کنند؟!
دلسوز بودن بسیار ارزشمندتر از متولی بودن است و وای به روزی که متولیان دلسوز نباشند.