آمارهای دردآور؛ ۵ میلیون دانش‌آموز ترک‌تحصیل کرده، ۵ میلیون دانش‌آموز با مشکل سلامت روان!

نوجوانان؛ شامل اغلب دانش‌آموزان در سراسر جهان، درطی بحران پاندمی کووید۱۹، در اثر قرنطینه، ابتلا و حتی مرگ افراد خانواده، دچار مشکلات خاصی از نظر سلامت روان شدند، موردی‌که با توجه به اتفافات پیش‌آمده در این دوران و عدم ارتباط با همسالان و نداشتن تحرک و فعالیت لازم و متناسب با سن، بسیار طبیعی می‌نماید. با شیوع گسترده مشکلات روانی دانش‌آموزان، یونسیف وارد میدان شد وطی اعلامیه‌ای جهانی به آنان توصیه‌هایی کرد، اعلامیه‌ای که احتمالا به دست دانش‌آموزان ما نرسیده است! می‌دانیم که نوجوانی به خودی خود با توجه به تغییرات جسمی و روحی که برای فرد به‌وجود می‌آید، دوران سختی است و همه‌گیری بیماری کرونا آن‌را حتی سخت‌تر هم کرد. با تعطیلی مدارس و لغو رویدادهای اجتماعی، بسیاری از نوجوانان نه تنها برخی از مهم‌ترین لحظات زندگی خود را از دست داده‌اند، بلکه از فعالیت‌های روزمره‌ای مثل گپ و گفت با دوستان و شرکت در کلاس‌های درس هم دور افتاده‌اند.نوجوانانی که این بیماری همه‌گیر تغییراتی در زندگی‌شان ایجاد کرده، دچار احساساتی چون اضطراب، انزوا و ناامیدی شده‌اند.پیام مهم یونسیف به این نوجوانان این است که بدانند «تنها نیستید.». اما آیا این پیام از سوی وزارت آموزش‌وپرورش به والدین و فرزندان این سامان رسانده شد؟

آمارهای دردآور؛ ۵ میلیون دانش‌آموز ترک‌تحصیل کرده، ۵ میلیون دانش‌آموز با مشکل سلامت روان!

نوجوانان؛ شامل اغلب دانش‌آموزان در سراسر جهان، درطی بحران پاندمی کووید19، در اثر قرنطینه، ابتلا و حتی مرگ افراد خانواده، دچار مشکلات خاصی از نظر سلامت روان شدند، موردی‌که با توجه به اتفافات پیش‌آمده در این دوران و عدم ارتباط با همسالان و نداشتن تحرک و فعالیت لازم و متناسب با سن، بسیار طبیعی می‌نماید. با شیوع گسترده مشکلات روانی دانش‌آموزان، یونسیف وارد میدان شد وطی اعلامیه‌ای جهانی به آنان توصیه‌هایی کرد، اعلامیه‌ای که احتمالا به دست دانش‌آموزان ما نرسیده است! می‌دانیم که نوجوانی به خودی خود با توجه به تغییرات جسمی و روحی که برای فرد به‌وجود می‌آید، دوران سختی است و همه‌گیری بیماری کرونا آن‌را حتی سخت‌تر هم کرد. با تعطیلی مدارس و لغو رویدادهای اجتماعی، بسیاری از نوجوانان نه تنها برخی از مهم‌ترین لحظات زندگی خود را از دست داده‌اند، بلکه از فعالیت‌های روزمره‌ای مثل گپ و گفت با دوستان و شرکت در کلاس‌های درس هم دور افتاده‌اند.نوجوانانی که این بیماری همه‌گیر تغییراتی در زندگی‌شان ایجاد کرده، دچار احساساتی چون اضطراب، انزوا و ناامیدی شده‌اند.پیام مهم یونسیف به این نوجوانان این است که بدانند «تنها نیستید.». اما آیا این پیام از سوی وزارت آموزش‌وپرورش به والدین و فرزندان این سامان رسانده شد؟
معاون سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره کشور، ضمن انتقاد نسبت به بی‌توجهی نظام آموزش‌وپرورش جهت اجرای برنامه‌های سلامت روان دانش‌آموزان، می‌گوید:«اگرچه سند تحول بنیادین نظام آموزش‌وپرورش در بحث تربیت به شش ساحت اشاره کرده، اما جز توجه به بخش علمی، اساسا یا به سایر بخش‌ها توجهی نمی‌شود یا با نگاهی کاملا تقلیل‌گرایانه به آن می‌اندیشند.»
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس گفته است:«ردیف اعتباری برای سلامت روان دانش‌آموزان تعریف شده؛ چون از ۱۳میلیون دانش‌آموز در سراسر کشور ۵میلیون دانش‌آموز از نظر سلامت روانی مشکل دارند و باید ردیف اعتباری ویژه‌ای برای آنان در نظر گرفته می‌شد.» این نماینده مجلس و نیز سایر مسئولان به علت و یا علل ابتلای پنج میلیون دانش‌آموز به اختلالات روانی اشاره نکرده‌اند اما پرسش این است که آیا جز این اختصاص ردیف اعتبار که البته مشخص نیست چه میزان از آن و کِی وصول خواهد شد؛ برنامه مشخص و جامعی برای درمان و یا پیش‌گیری برای این افراد که در ابتدای مسیرزندگی خود هستند در نظر گرفته شده است ؟