سلاخی طبیعت؛ این‌بار با آفرود!

طبعیت کشورمان به انحاء مختلف درگیر تهاجم‌ها و دست‌درازی‌هاست و بنا به برخی گزارش‌ها هر روز به اندازه یک زمین فوتبال از وسعت جنگل‌های کشور کاسته می‌شود؛ آتش سوزی‌های عمدی و سهوی، جنگل، کوه، زمین، ساحل‌خواری در حال فشردن گلوی طبیعت چهار فصل ایران هستند.
در این میان اما دو معضل جدید هم افزوده است، پارکورکاران که بیشتر وارد نواحی باستانی و تاریخی کشور می‌شوند و در و ودیوار ستون‌های چندین هزارساله بالا می‌روند و در نهایت آفرودسوارانی که به جان تپه‌ها و کویرهای کشور افتاده‌اند و در حال خط خطی کردن چهره زیبای کویرهای بکر ایران هستند و البته که نه فقط نظارتی در این مورد وجود ندارد که حتی در برخی موارد برخی تورها برگزارکننده مسابقات آفرودی در مکان‌های فوق هستند؛ اقدامی که به جاذبه‌های دست نخوره گردشگری کشور لطمه‌های فراوان وارد می‌کند. فعالان محیط زیست معتقدند آفرود سوارها رعایت حفاظت از محیط زیست را انجام نمی‌دهند. نکته مهم این است که با توجه به نقد فعالان محیط زیستی از فضای آفرودسواری در ایران؛ واکنش مناسبی از مسئولان در این خصوص دیده نمی‌شود.
دبیر انجمن زیست‎محیطی دیده‌بان کوهستان، در خصوص تبعات
ناشی از حضور آفرود سواران در طبیعت، می‎گوید:«متاسفانه در تمامی بخش‌های محیط زیست مانند، کوهستان، بیابان و جنگل شاهد تخریب‌هایی هستیم که خودروهای آفرودی ایجاد می‌کنند. در حالی‌که باید گردشگری کمک حال محیط زیست باشد و در کنار آن قرار گیرد تا روی اقتصاد و معشیت مردم محلی نواحی ایران اثر مثبت داشته باشد، اما این‌طور نیست و بر عکس شاهد اعمالی از سوی این افراد هستیم که تخریب‌های جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می‌کنند.»
بر اساس اصول محیط زیستی وقتی وارد حوزه زیست‌محیطی  می‌شویم؛ نباید ردپایی به جا بگذاریم، طبق دستورالعمل‌هایی که در این رابطه وجود دارد حتی برای پوشیدن کفش‌های متناسب با طبیعت‌گردی دستوراتی وجود دارد تا گل و لای به آن نچسبد تا خاکی که زاینده است از آن منطقه خارج نشود و جابه‌جا نشود، با این وجود حال باید حساب کرد خودرویی با چند تن وزن و عاج‌هایی به مراتب بزرگ‌تر از عاج‌های کف کفش، چه مقدار گل‌ولای و خاک را جابه‌جا می‌کند و چه اثر مخربی روی محیط زیست دارد. اما منطقه نفوذ آفرودسوران تنها کویرها و تپه‌ها نیست؛ خودروهای آفرودی به رودخانه‌ها هم وارد شده‌اند. در این مرحله رودخانه به‌صورت کامل
 زیر و رو می‌شود و گیاهان حاشیه رودخانه از بین می‌روند و گاهی با ریخته شدن بنزین و روغن اتومبیل در رودخانه، گونه‌های جانوری رودخانه
در معرض آسیب قرار می‌گیرند و به همین سادگی یکی از حساس‌ترین
اکو سیستم‌های موجود در محیط زیست به ورطه نابودی کشیده می‌شوند.