آغاز اردیبهشت با خبر گرانی‌ها!

اردیبهشت برای همه ما ایرانی‌ها، ماهی خاص در میان تمام ماه‌های سال است، ماهی است که با نام سعدیِ شیرین سخن آغاز می‌شود؛ ماهي است برای گشت‌وگذاردرطبیعت و لمس زیبایی‌های آن؛ ماهی سرشار ازعطربهارنارنج و گل‌های محمدی و شورانگیزی گلابگیری... شاید اما بهترباشد که بگوئیم چنین ماهی «بود»، گذشته از این‌که دوسال است از زیبایی‌های اردیبهشتی به دلیل پاندمی کروناویروس، بازمانده‌ایم، اما باید به شروع نه چندان خوشایند این ماه با اخبار گرانی‌ها هم اشاره کنیم؛ گرانی آب و برق و و کرایه وسائط نقلیه عمومی در امتداد تمامی گرانی‌هایی که هم‌چنان ادامه دارند و البته خبرشان گاهی منتشر نمی‌شود، اما رد پای‌شان را می‌توان در آمار به‌دست آورد. 
• نخست: مدیرعامل شرکت توانیرگفته:«از اول اردیبهشت، تعرفه برق مشترکان ۷ درصد گران‌تر از ماه گذشته محاسبه می‌شود.دولت برای افراد کم‌مصرف در خصوص «آب شرب و برق» تخفیف ۱۰۰درصدی در نظر گرفته و مشترکانی که مصرف برق آن‌ها تا یک سوم الگوی مصرف است،  شامل تخفیف ۱۰۰ درصدی می‌شوند.» جای پرسیدن دارد که با وجود گرانی 13 درصدی سال گذشته و 7 درصدی امسال، چگونه ممکن است یک خانواده چهارنفره حتی با رساندن سطح الگوی مصرف خود به یک‌سوم استاندارد، شامل تخفیف 100درصدی شود؟ اگر چنین امری ممکن است، آنان که توفیق دریافت این تخفیف را داشته‌اند، به ما هم آموزش بدهند!
• دوم: کرایه‌های پایتخت از اول اردیبهشت گران شد و نرخ بلیت اتوبوس ۲۵ تا ۳۵ درصد بسته به مسافت خط و کرایه‌های تاکسی نیز متوسط ۳۵ درصد افزایش یافت.میانگین چهار نوع بلیت متروی تهران و حومه نیز ۲۵ درصد افزایش یافته. بدین ترتیب قشر متوسط به پائین که کمترین میزان دستمزد در کشور را دریافت می کنند و اغلب آنان وسیله نقلیه شخصی هم ندارند-که با وجود طرح ترافیک، داشتن وسیله چندان محلی از اعراب ندارد- باید علاوه بر گرانی‌های دیگر، گرانی حمل‌ونقل عمومی را نیز بر دوش بکشند. و این در حالیست که هنوز آن میزان اندک درصد افزایش دستمزدی که باید، اعمال نشده. 
نتیجه آن‌که هر سال، این ماجرا تکرار می‌شود و نهادها و سازمان‌ها و اصناف مختلف، برای دستمزدی حداقلی که به میزان حداقل ممکن افزایش می‌یابد از اسفندماه آغاز به دوختن کیسه می‌کنند. اردیبهشتی این‌چنین، خجسته باد!