کیفیت مهم نیست، مصرف مردم مهم است؟!

«مصرف انرژی در ایران سه برابر دنیاست. یک کشور ۸۵ میلیونی معادل یک کشور ۲۸۰ تا ۳۰۰ میلیونی مصرف دارد. پس وقتی مصرف، سه برابر شود، خود یک عامل آلودگی هوا است. اینجا نقش کیفیت سوخت ملاک نیست بلکه ذات سوختن مهم است».
این جملات واکنش "شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی" به معضل آلودگی هوا و نقش این نهاد در اجرای قانون هوای پاک می باشد!.
اگر بنزین خوردنی یا پوشیدنی بود قطعاً این موضع گیری از سوی شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی درست و منطقی به نظر می رسید و مردم به اصراف و یا مصرف بی رویه و غیراصولی متهم می شدند که چرا در خوردن یا پوشیدن بنزین زیاده روی می کنند که مصرف آن در کشوری 85 میلیونی معادل یک کشور 300 میلیونی باشد!.
اما این بنزین تنها در باک خودروهایی ریخته می شود که مصرف سوخت آنها مطابق با استانداردهای روز دنیا نیست. مردم چه باید بکنند وقتی محکوم و مجبور به استفاده از خودروهایی هستند که به جای سوخت های پاک باید بنزین بسوزانند. آن هم بنزینی که به اذعان نهادهای مرتبط در حوزه آلودگی هوا، استاندارد نیست و کیفیتش پایین است.
اگر ذات خودروهای داخلی و ذات بنزین مصرفی استاندارد باشد، کیفیت در عرصه های مختلف خود به خود شکوفا خواهد شد. مشکل این است که هیچ نهاد و مسئولی نمی خواهد علل اصلی آلودگی هوا را گردن بگیرد و در قبال آن پاسخگو باشد!.