درمذاکرات جدید یک مثلث دیپلماتیک نقش میانجیگری را برعهده گرفته اند

حضور"جوزپ بورل" نماینده عالی سیاست خارجی اتحادیه اروپا در تهران، خبر از ورود مذاکرات هسته ای به فازی جدید را تداعی کرد.
وی در صحبت هایی که در تهران داشت بیان کرد:« دور جدید مذاکرات هسته ای در وین برگزار نمی شود زیرا این مذاکرات در قالب برجام و گروه
 1+4 نیست. بورل همچنین گفت: برای رفع بن بست، در روزهای آینده  ما بحث هایی را از سر خواهیم گرفت و با تسهیل من و تیمم به عنوان هماهنگ کننده ، در روزهای آینده دوباره تماس های نزدیک بین ایالات متحده و ایرانی ها آغاز
خواهد شد.»
اما نقطه عطف صحبت های مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا آنجا بود که افزود: «دور جدید مذاکرات را نباید با مذاکراتی که همه اعضای برجام در آن شرکت می کنند، اشتباه گرفت. از آنجایی که اینها تماس های دوجانبه بین ایران و آمریکاست، ترجیح می دهیم در جای دیگری این کار را انجام دهیم که سردرگمی ایجاد نکند.»
در راستای تحلیل این موضوع با دکتر
 "حشمت الله فلاحت پیشه" رئیس اسبق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس و تحلیلگر مسائل بین المللی گفتگو کردیم تا نسبت به مواضع احتمالی ایران و غرب در روند مذاکرات برجام بیشتر آگاه شویم.
دکتر فلاحت پیشه درمورد نیل به توافق در این مرحله از گفتگوهای برجامی بیان داشت: به اعتقاد بنده مشخصاً در این مرحله از مذاکرات امکان توافق وجود خواهد داشت، به شرط اینکه «میز برجام خلوت شود». منظور از خلوت شدن میز برجام این هست که تنها ایران و آمریکا دو طرف اصلی برجام هستند؛ و فقط بازیگرانی به عنوان واسطه و مذاکره کننده می توانند بر سر این میز بنشینند که برای خود
"حوزه منافع برجامی" تعریف نکرده باشند. چون تاکنون برجام به پای منافع دیگر بازیگران و
مذاکره کنندگان قربانی شده است.
باید بپذیریم که چالش هسته ای موجود دو طرف اصلی دارد و آن ایران و آمریکا هستند و سایر طرف های حاضر در مذاکرات یک به یک به عنوان میانجی وارد این مذاکرات شدند. غافل از اینکه تمام طرف هایی که به عنوان میانجی آمدند برای خود منافعی در حوزه برجام تعریف کردند و به همین دلیل سیاست های فرصت طلبانه در پیش گرفتند و در حقیقت برجام هرجا که آسیب دیده و یا به کما رفته است، فدای منافع بازیگران غیر اصلی شده است.
از روسیه گرفته که برجام را قربانی اوکراین کرد، تا سه کشور اروپایی که تحت لوای مذاکرات درصدد جا بازکردن برای صهیونیست ها و بستن قراردادهای مختلف با اعراب برآمدند و دیگرانی که هریک منافعی را از میز برجام بر می داشتند، همگی به دنبال فرصت طلبی از این مذاکرات بودند و متوقف شدن آن را به نفع خود می دانستند. در این بین تنها ایران و آمریکا از کما رفتن دوباره برجام متضرر شدند.
نماینده ادوار مجلس در مورد به نتیجه رسیدن برجام بیان داشت:  برجام همواره «یک راه و یک
 بی راهه» داشته است. راه برجام همواره این بوده که ایران و آمریکا به طور مستقیم پای میز مذاکره بنشینند و در مورد اختلافات رایزنی کنند. بی راهه  هم این بوده که برجام از کانال دیگر بازیگران بگذرد و تبدیل به متن نویسی های رایج برای توافق شود.
حال که برای همه عیان شده که کشورهای حاضر در مذاکرات منافع برجامی خود را دنبال می کنند، مجدداً راهی در مقابل آن بی راهه شکل گرفته است. در این راه جدید یک مثلث نقش میانجیگری را بازی و آن را برعهده گرفته اند. این مثلث متشکل از سران قطر، سران عمان به همراه میانجیگر جدید اقای بورل نماینده اتحادیه اروپا می باشد. در این دور به طور مشخص آقای بورل نقش میانجی را بازی می کند چرا که اتحادیه اروپا به طور مستقل به دنبال منافع برجامی نیست. درحالی که سه کشور اروپایی آلمان،انگلیس و فرانسه در این مدت قراردادهایی را از قبل برجام با اعراب بستند و امضا کردند تا با قربانی کردن برجام و ایجاد ترس از ایران، وابستگی اعراب به خودشان را بیشتر کنند.
اما اتحادیه اروپا یک نگاه مستقل دارد و با دستور کاری مجزا به دنبال حل و فصل این مسئله می باشد. این موضوع را می توان از عکسی که آقای بورل یک شب قبل از حضور در ایران با آقای رابرت مالی نماینده آمریکا در یک شام کاری انداخته بود، کاملاً مشاهده کرد که عملاً طرف های اصلی آمریکا و اتحادیه اروپا و ایران هستند، ضمن اینکه اتحادیه اروپا در حقیقت نقش واسطه میان ایران و آمریکا را بازی
 می کنند.
رئیس اسبق کمیسیون سیاست خارج مجلس در مورد معنا و مفهوم تغییر مکان مذاکرات بعدی از وین به یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس گفت : بعد از اینکه قرار شده مذاکرات نه در وین و در یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس احتمالاً عمان یا قطر دنبال شود به معنای آن است که ما از بی راهه وین به سمت راه درست برجام در حرکتیم. به همین دلیل امیدواری ها بیشتر است و من معتقدم اگر در این مرحله دیپلمات های حرفه ای و واقعی کشور شرکت کنند و به جای بیانیه نویسی، ابتکارات دیپلماتیک به خرج دهند و پیش از اینکه عوامل آشوب ساز فعال شوند(عواملی که منافع خودشان را دنبال می کنند) باید این راه را به سرانجام رساند.
باید حوزه های اختلافی را محدود کرد و به سمتی توافق اصلی با آمریکا رفت تا تکلیف این پرونده پس از سال ها مشخص و بسته شود.