پیشران های اقتصاد چشم انتظار رفع محدودیت ها

طی یک دهه اخیر و به ویژه پس ازروی کار آمدن ترامپ در آمریکا، فشار تحریم ها و محدودیت های اقتصادی برای کشورمان به حدی شد که به گفته مقامات سازمان ملل و اتحادیه اروپا در طول تاریخ چنین فشارها و تحریم های فلج کننده ای برهیچ کشور و ملتی اعمال نشده است. گفتن از تحریم ها آسان است اما مشاهده اثرات تحریم ها بیانگر فاجعه ای است که شاید تاکنون در هیچ کجای دنیا نمونه اش مصداق نداشته است. شاید گفته شود که تحریم های کره شمالی و یا عراق پس جنگ دوم خلیج فارس فلج کننده تر از تحریم های ایران بوده باشد. ولی باید این توضیح را داد که تحریم های ایران از یکسو کاملا هوشمند و فنی اعمال شده و از سوی دیگر بدون دلیل و صرفاً به سبب اختلافات سیاسی میان ایران و آمریکا اعمال شده است.
با تمام این اوصاف باردیگر این انتظارها قوت گرفته است که بحث توافق در مذاکرات هسته ای، کشور را به سمت و سوی عادی شدن روابط تجاری و اقتصادی ببرد . چرا که طی این سال ها نظام پیشران اقتصاد کشور یعنی بانک ها و بیمه ها، فعالیتشان قفل شده و هیچ حرکتی نمی توانند انجام دهند. بانک ها و بیمه ها به عنوان حرکت دهنده اقتصاد هستند، چرا که هرگونه فعالیت تجاری در ابعاد داخلی و خارجی بدون حضور فعال آنها میسر نخواهد بود.
طی این سال ها بانک های ما نمی توانستند یک خط اعتباری برای تجار و بازرگانان فراهم کنند تا بتوانند ثبت سفارش و تامین اعتبار نزد شرکت ها وطرف های خارجی نمایند. از سوی دیگر بیمه ها نیز به سبب تحریم ها قادر به تضمین امنیت کمی و کیفی مراودات تجاری در امر واردات و صادرات نبودند و بیمه های خارجی نیز به سبب تحریم ها نمی توانستند تجارت های مرتبط با ایران را پوشش دهند.
از سوی دیگر باید به جاماندن پیشران های اقتصادی کشورمان در رقابت با رقبای خارجی اشاره داشت. امروز تمامی بانک های ما
فعالیت های خارجیشان مسدود شده است و به سبب تحریم ها قادر به تراکنش و تعاملات بین بانکی نیستند. همین موضوع باعث شد تا برخی بانک های کشورهای همسایه از این فرصت استفاده کنند و جایگاه ایران را در عرصه بانکی میان دیگر کشورهای منطقه بگیرند و از سوی دیگر با سواستفاده از این وضعیت برخی خدمات خود برای ایران و طرف های ایرانی را به سلیقه خود اعمال می کردند و سودهای نامتعارف از ما می گرفتند.
شرکت های بیمه نیز تا پیش از تحریم های آمریکا در حال رقابت با رقبای خارجی در مناطق تجاری بودند و تا جایی پیش رفته بودند که
می توانستند کشتی های باری ایران را با تفاهمنامه های صورت گرفته با طرف مقابل، به عهده بگیرند و از این طریق جلوی هدر رفت ارزی کشور را گرفتند و تا اندازه ای هم موفق بودند. اما با اعمال تحریم های جدید و گسترده شدن دامنه آن این فرصت از دست رفت و شرکت های بیمه که به صورت مخفی و یا با واسطه عملیات های تجاری ایران را پوشش می دادند هزینه های چند برابری را بر کشورمان تحمیل می کردند.
حال برخی سیگنال ها از مذاکرات وین به دست آمده که احتمالا توافقی میان طرفین شکل خواهد گرفت و می توان امیدوار بود که فعالیت
پیشران های اقتصادی کشورمان به حالت عادی بازگردد و زیان های سنگین مالی از روی این دوبخش برداشته شود و بتوانند فعالیت عادی خود را از سر بگیرند.