تغییر هدف گذاری و شناسایی "دشمنان خاموش"

تیرگی روابط میان ایران و آمریکا،تنها محدود به این دو قدرت نمانده و کشورهای بسیاری را درگیر خود ساخته است. به گونه ای که برخی از اختلافات میان این دو نفع بردند و برخی دست و پا بسته بودن ایران را فرصتی برای توسعه خود دانستند و برخی نیز درصدد تغییر مناسبات سنتی و حتی برهم زدن توازن قدرت در منطقه برآمدند.

تغییر هدف گذاری و شناسایی "دشمنان خاموش"

تیرگی روابط میان ایران و آمریکا،تنها محدود به این دو قدرت نمانده و کشورهای بسیاری را درگیر خود ساخته است. به گونه ای که برخی از اختلافات میان این دو نفع بردند و برخی دست و پا بسته بودن ایران را فرصتی برای توسعه خود دانستند و برخی نیز درصدد تغییر مناسبات سنتی و حتی برهم زدن توازن قدرت در منطقه برآمدند.
به طور مشخص و علنی باید به نقش کشور ترکیه و عملکرد دولت اردوغان طی یک دهه اخیر اشاره داشت. ترکیه طی دو دهه اخیر با سیاست تنش زدایی صفر توانست اختلافات سنتی خود با برخی همسایگان و حتی قدرت های بزرگ را خنثی و برطرف کند و توسعه اقتصادی خود را سرعت ببخشد و به رشد اقتصادی چشمگیری دست یابد.
حال ترک ها پس از گذر این مرحله درصدد توسعه سیاسی و رویای تحقق امپراطوری عثمانی افتاده اند و در مسیر این هدف خود ابایی از ورود به حوزه نفوذ ایران ندارند و تاجایی که توانسته اند حریم منافع ایران را خدشه دار کرده اند. کافی است به صورت تیتر وار تحولات چند سال اخیر را مرور کنیم:
1- سوریه متحد سنتی ایران بود و در قضیه حضور داعش در این کشور، ترکیه علناً به تجهیز نظامی و اطلاعاتی نیروهای داعش علیه ایران اقدام می کرد و از مهره داعش و مهاجرین سوری به نفع خود برای داشتن پایگاه نظامی در شمال سوریه و اشراف و حتی تصرف بخشی از کردستان سوریه استفاده کرد.
2- عراق با داشتن بیشترین مرز مشترک با ایران و مناسبات مذهبی نزدیک بعد از سقوط صدام،به عنوان حوزه نفوذ ایران و پایگاهی برای مبارزه با تروریسم شناخته می شد. اما ترک ها با ورود به خاک عراق به بهانه مبارزه با پ.ک.ک پایگاه نظامی خود را مستقر کردند و بدون هماهنگی با دولت این کشور به حضور خود جهت اقدامات پیشگیرانه در شمال خاک عراق مشروعیت بخشید.
3- در افغانستان علیرغم اینکه ترکیه هیچ وجه مشترکی به لحاظ مرزی و زبانی و قومی و فرهنگی با ملت افغانستان نداشت،از آن سوی مرزها برخواست و به دخالت درامور طالبان پرداخت و در کنترل ومدیریت فرودگاه کابل وارد عمل شد و امروز طالبان ترکیه را متحد خود می داند و ایران را به دخالت در امورش متهم می کند!
4-درحالی که ما طی دو دهه اخیر خود را درگیر پرونده هسته ای و بازی مذاکرات با غرب کرده ایم، ترکیه مهمترین و خطرناک ترین اقدام خود را در مرزهای شمال غربی ما رقم زد. ورود ترکیه به اختلافات آذربایجان و ارمنستان سبب شد تا جنگ اخیر آنها در مرزهای شمالی به نفع آذربایجان تمام شود و ترک ها علناً آذربایجان را وصله تن خود بنامند که تحولات تاریخی آنها را ازهم جدا ساخته!.
ما در زمان جنگ قره باغ هیچ عکس العملی از خود نشان ندادیم وکاملاً منفعلانه عمل کردیم و نهایتاً کار به جایی رسید که آذربایجان مناطقی از ارمنستان را تصاحب کرد و امروز برای مراودات تجاری ما در آن منطقه شرایط و محدودیت گذاشته است و به خود این جسارت را می دهد که نسبت به اقدامات و مانورهای نظامی ایران در خاک خودش معترض شود.
مهمتر از آن ارتباط نزدیک جمهوری آذربایجان با اسرائیل است و پس از این همه مدت بالاخره وزارت خارجه کشورمان را تکان داد تا واکنشی از خود نشان دهند و با احضار سفیر آذربایجان مراتب اعتراض خود را بیان کنند.
از سوی دیگر اتحاد جدید میان ترکیه،آذربایجان و پاکستان که درحال شکل گیری است عملاً موجب برهم خوردن ژئوپلوتیک منطقه به ضرر کشورمان خواهد بود. با مرور موارد ذکر شده می بینیم که ترکیه از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب وارد حریم و حوزه نفوذ ایران شده و این مسئله موجب تضعیف و حتی تهدید ما تلقی می شود. لذا امروز باید با تغییر نگاه خود متناسب با تحولات منطقه وارد عمل شویم و بیش از این خود را درگیر مسئله هسته ای نسازیم و تک بعدی عمل نکنیم. باید به این باور برسیم که امروز ترکیه درحال پوست اندازی از یک رقیب دیرین به یک "دشمن خاموش" است.