ايده‌آل ذهني مسئولين VS وضعيت ملموس مردم!

از روز شنبه قرار شد حمل و نقل عمومي با طرح‌هاي ايده‌آل مسئولين با هدف فاصله‌گذاري ايمني، انجام گيرد. بنابراين طرح، قرار شد صندلي اتوبوس‌ها تك نفره شود، صندلي واگن‌هاي مترو سه نفره و صندلي عقب تاكسي‌ها دونفره. در عين حال اين كم كردن مسافر هم بنابود بدون افزايش قيمت كرايه هر نفر انجام گيرد. اين طرح درتاكسي انجام شده و البته با افزايش قيمت كرايه. در مترو و اتوبوس دربسياري از مسيرهاي پرتردد، خبري از اين فاصله‌گذاري ديده نمي‌شود. ضمن اين‌كه مدیرعامل شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران اعلام کرده طرح اتوبوس و مینی‌بوس‌های دربستی به منظور رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی-ايمني- از صبح روز
۲۳ فروردین ماه در پایتخت اجرایی شد.
اين‌ها را نگفتيم كه بگوئيم اين وضعيت مشكلات جانبي خاصي دارد و چرا ايده‌آل‌هاي ذهني مسئولان معمولا در جامعه و در بين آحاد مردم ديده نمي‌شود.
 مسئله مهم اين است كه به گفته معاون وزیر بهداشت، مهم‌ترين مشكل ما در ارتباط با حمل‌ونقل عمومي اين است كه در کشور ما حمل‌ونقل عمومی با ۲۶.۵ درصد مهم‎ترین عامل انتشار ویروس کروناست در حالی‌که مدارس ۱۱.۵ درصد و کل مشاغل ۲۳ درصد بوده است. لاجرم مي‌توان نتيجه گرفت كه اكثر مردمي كه نمي‌توانند از اتوبوس‌ها و ميني‌بوس‌هاي دربستي و قابل رزرو استفاده كنند، ناچارند با همان وضعيت قبلي و با تراكم و ازدحام زياد از وسايل حمل‌ونقل عمومي معمولي استفاده كنند و ريسك گسترش اين بيماري را بالا ببرند.
نكته ديگراين كه 86 درصد شهروندان تهراني موافق محدودیت‌های بیشتر و نيز تداوم قرنطينه هستند، درحالي‌كه دولت ناتوان از تامین معیشت مردم می‌خواهد فعالیت‌های اقتصادی هرچه سریع‌تر شروع شود و اين شائبه را دامن مي‌زند كه تداوم فعاليت اقتصادي بر حفظ جان مردم مرجح است؛ درحالي‌كه ابتلاي بيشتر مردم به اين بيماري هم باراقتصادي زيادي دارد.