ریشه کدام مشکلات کشور، مردم بوده اند؟!

طی دهه های گذشته بحران ها و مشکلات فراوانی را تجربه کرده ایم و امروز در اوج فشار تحریم ها و محدودیت های اقتصادی قرار داریم. این شرایط سخت با ورود کرونا به زندگی روزمره مردم تشدید و گرفتاری های مالی درحالتی جبری بر تمام اقشار جامعه تحمیل شد.

ریشه کدام مشکلات کشور، مردم بوده اند؟!

 

طی دهه های گذشته بحران ها و مشکلات فراوانی را تجربه کرده ایم و امروز در اوج فشار تحریم ها و محدودیت های اقتصادی قرار داریم. این شرایط سخت با ورود کرونا به زندگی روزمره مردم تشدید و گرفتاری های مالی درحالتی جبری بر تمام اقشار جامعه تحمیل شد.
 آمار فوتی های سه رقمی کرونا، گرمای هوا  و «ماسک زدن» در این شرایط ، نفس مردم را بریده است و متاسفانه براساس آنچه از گزارش ها و برنامه های ساخته شده در صدا و سیما منتشر می شود، عامل افزایش میزان شیوع «مردم و آنها که ماسک نمی زنند»، معرفی می شوند.
صدالبته که افرادی که ماسک نمی زنند ضمن بی اهمیتی به سلامت خود، وظیفه اجتماعی در قبال سلامت دیگران را نیز به عهده نمی گیرند. اما نکته اینجاست که براساس مشاهدات و آمارهایی که کارشناسان بهداشتی مطرح می کنند، وسایل نقلیه عمومی همچون مترو و اتوبوس و تاکسی یکی از اصلی ترین میادین تکثیر ویروس هستند.
با این توضیح فرض را براین بگیرید که تمام افراد داخل مترو از ماسک استفاده کنند، آیا این ازدهام و فشردگی که افراد نفس به نفس هم در ساعات ترافیک قرار دارند، موجب شیوع آنی و
زنجیره ای نخواهد شد؟! این مشکل از بابت نبود زیرساخت های کافی برای کاهش حجم ترافیک مسافری در خطوط مترو و اتوبوس و تاکسی
می باشد.
حال اینکه چه برنامه ها و کمبودهایی درحوزه حمل و نقل عمومی وجود دارد مورد بحث ما نیست و صرفاً نمونه ای را ذکر کردیم که موضوع کاستی های زیرساختی کشور و عدم تناسب آن با نیازهای جامعه مشهود و قابل لمس باشد.
این نقص و کاستی ما در مدیریت زیرساخت ها در عرصه های گوناگون همچون مسکن، خودرو، بهداشت و درمان، آموزش و فرهنگ، صنایع تولیدی، خدمات سخت افزاری و نرم افزاری و... همواره موجب بروز مشکلات فراوان برای کشور گردیده است. مشکلاتی که تبعاتی همچون بیکاری، تورم، اعتراضات معیشتی، مهاجرت، و به طور کلی اختلال در روند عادی و استاندارد امورات مختلف کشور و جامعه داشته است.
لذا اگر امروز مسائلی همچون کرونا تلفات و آسیب های تصاعدی به جان و مال ملت وارد می کند، به سبب نبود همان زیرساخت هایی است که به موقع و یا به قدر کافی فراهم نشده و امروز در میدان عمل ضعف ها و کاستی های خود را نمایان می سازد. هزار بارهم که تلویزیون در کوچه و بازار افراد بدون ماسک را نشان دهد و خستگی کادر درمان را به سرآنها بکوبد، بازهم مشکل را ندیده ایم و تنها به مصادیق محدود آن پرداخته ایم.
این سبک مواجهه با مشکلات شاید افکار عمومی را در برهه ای کوتاه اقناع کند، اما مسلماً چه در مورد کرونا و چه مسائل مختلف دیگر، موجب بروز و افزایش نارضایتی عمومی خواهد شد که خود چالشی عظیم برای نظام و کشور قلمداد می شود.

hamidasgari2020@yahoo.com