بار روانی بر مذاکرات تحمیل نکنیم

همه ما امیدواریم مذاکرات هسته ای پس از افت و خیزهایی که در دوران ترامپ دچار شد به سمت ثبات و توافق حرکت کند تا ایران و ایرانیان از زیر فشار سنگین اقتصادی و تحریم های غیرمنصفانه خارج شود.
حال مذاکرات به مرحله ای رسیده است که گمان تعیین تکلیف آن بیش از هر زمان دیگری است و احتمال توافق میان ایران و غرب وجود دارد.
مذاکراتی که در قطر پیگیری می شود قطعا بخش مهمی از آینده سیاسی و اقتصادی و همچنین فعالیت هسته ای ایران را مشخص خواهد کرد.
اما نکته مهم اینجاست که نباید بیش از حد به این دور از مذاکرات و نتایج احتمالی آن بار روانی تحمیل کرد. ایجاد امید خوب است اما منطق مذاکره حکم‌ می کند تا پیش امضای سند هیچ چیز قطعی و مشخص نباشد. آن هم مذاکراتی که لابی های مختلف سیاسی و اقتصادی در پشت پرده آن نقش دارند و هر لحظه امکان تغییر و تحول در آن وجود دارد.
لذا دادن امید واهی و بر طبل شادانه کوبیدن در صورت رخ دادن حوادثی دیگر در مذاکرات، جامعه را دچار فشار روانی منفی و نا امیدی مضاعف خواهد کرد.
همچنین پیش داوری منفی در مورد آن نیز حاصلی جز تضعیف توان تیم مذاکره کننده و سواستفاده فرصت طلبان در بخش های اقتصادی، نخواهد داشت.باید منطقی قضیه مذاکرات را دنبال کرد و دچار ذهنیت های سفید و سیاه نگردیم.