انتخابات ریاست‌جمهوری و چشم‌اندازهای روشن فردا

یکی از مهم‎ترین نکاتی که در ذات انتخاب ریاست‎جمهوری نهفته است و نباید فراموش شود؛ توجه ویژه مردم به وعده‎هاست، وعده‎هایی که قابلیت اجرایی داشته باشند و تنها در حد «وعده» باقی نمانند و به نحوی متقن، اطمینان و اعتماد مردم را جلب کنند. با توجه به گسترش رسانه‌های جمعی-واقعی و مجازی- مردم نسبت به چند سال گذشته اطلاعات و تحلیل‌های دقیق‌تر و گسترده‌تری نسبت به کاندیداها و وعده‌های‌شان با توجه به وضعیت خاص کشور دارند؛ همین آگاهی‌ها و اطلاعات بسیار و گسترده است که بر انتخاب آنان تاثیر می‌گذارد؛ در این میان احتمالا وعده‌های «رئیس‌جمهور» به اندازه شخصیت ویژه‌اش و این که چه کسی است، اهمیت دارد؛ زیرا این وعده‌ها و قول‌هاست که از یک فرد، «شخص مطلوب» برای ریاست دستگاه اجرایی کشور می‌سازد. پس شایسته آن است که از امروز فرد انتخاب‌شده همچنان لیست وعده‌های خود را در دست داشته و آن‌را سرلوحه برنامه‌ریزی‌های آینده برای شهروندان و کشورقرار دهد. این میزانِ کارایی و عملکردی بودن «لیست وعده‌ها»است که می‌تواند اطمینان خاطر شهروندان را جلب کرده و آنان را به آینده امیدوار کند. لاجرم  هر وعده داده شده برای احاد مردم، یک پنجره به سوی آینده است و طبعا هر وعده و وقولی که بدان عمل شود، موجب گشوده شدن پنجره‌هایی می‌شود که قرار است چشم‌اندازی روشن به سوی فردا باز کند. به گفته یک استاد دانشگاه:«درصد بالای مشارکت در انتخابات نشان‌دهنده کارآمدی مسئولان و مدیران ارشد کشور در حل مشکلات و نیز انتظارات مردم برای حل چالش‌ها و برخی معضلات است که این توانمندی را در نامزدهای خود می‌بینند.» درست از فردای روز انتخابات، رئیسِ جمهوری منتخب، مامور عمل به وعده‌های خویش است؛ مسئولیتی بسیار سنگین که عملی و کارآمد بودن آنها با کمک متخصصان و مشاوران شایسته به منصه ظهورخواهد پيوست.