استان خوزستان؛ سرزمین مشکلات چهار فصل!

درباره استان خوزستان، هر چه بشنویم و بگوئیم؛ حتی از زیبایی‌ها و جاذبه‌های طبیعی‌اش برای گردشگری، اما درنهایت به مشکلات فزاینده این استان می‌رسیم. مشکلاتی که درهر فصل سال به شکلی شهروندان را در شهرهای این استان درگیر می‌کند؛ خشکسالی، کمبود و یا نبود آب آشامیدنی، ریزگردهایی که توان تنفس را از مردم می‌گیرند، فاضلابی که وارد لوله آب اشامیدنی می‌شود و حالا ورود فاضلاب تصفیه نشده شهری به رود کارون که در اثر بارش، سرریز می‌کند، شهر را فرامی‌گیرد و وارد خانه‌های مردم می‌شود. سرریزی که به علت ترکیب‌شدن آب رود با فاضلاب شهری، سلامت شهروندان را به انحاء مختلف تهدید می‌کند. این کارون آلوده، همان کارونی است که قرار است آبش به فلات مرکزی ایران فرستاده شود تا مشکل کم و یا بی‌آبی این نواحی را حل کند؛ این کارون همان کارونی است که اکنون آلوده به انواع مواد بیماری‌زای شیمیایی است که با اولین بارش، در کوچه‌ها و خیابان‌های شهر راه می‌افتد و سلامت جانی مردم را تهدید می‌کند، ضمن این‌که می‌تواند پی و دیوار خانه‌ها را خیس و نمناک کرده و از استحکام آن‌ها بکاهد.
مشکلاتی که استان خوزستان با آن مواجه است، مشکلات دیروز و امروز نیستند، هر سال با آغاز هر فصل مشکلات خاص آن فصل از
 راه می‌رسند و ناگهان برخی مسئولان غافلگیر شده و یادشان می‌افتد که باید به مشکل این فصل تازه از راه رسیده رسیدگی کنند. در حالی‌که می‌شود لیستی از مشکلات فراگیر استان تهیه کرد و به ترتیب اولویت در تمام سال به‌عنوان مسئول، مشغول رفع این مشکلات بود، به دنبال تامین اعتبار رفت، با کارشناسان مشورت کرد، از دولت و بخش‌های مرتبط کمک خواست و ... مسئولیت، یک کار تمام‌وقت است و نمی‌توان آن‌را به فصل و زمان خاصی موکول کرد؛ چراکه نتیجه چنین موکول کردن‌هایی همین وضعیتی می‌شود که مدت‌هاست خوزستان، این سرزمین زرخیز با آن‌ مواجه است؛ مشکلاتی که چون حل نشده می‌مانند و کهنه می‌شوند عمیق‌تر و گاهی فاجعه‌آمیزتر رخ می‌نمایند.
اگر خوزستان، منبع سرشارثروت کشور ماست و سرزمینی است که بر روی منابع نفت و گاز ما گسترده شده است، شایسته است مردمش، در دستیابی به سهم‌شان از این ثروت در اولویت باشند؛ این در اولویت بودن بدان معناست که شایسته نیست خوزستان نفت‌خیز، درگیر مشکلاتی باشد که می‌توان در بازه‌های زمانی مناسب آن‌ها را حل کرد. اما شوربختانه، برخی از ما صرفا آماده‌ایم در صورت بروز مشکل و حادثه‌ای برای امدادرسانی خودمان را هرچه سریع‌تر به منطقه برسانیم، اما کمتر کسی از ما هست که بداند و بخواهد که علاج واقعه قبل از وقوع صورت بگیرد.