انحراف در آیین های سنتی هزینه آفرین شده است

همواره در مناسبت های مختلف آنجا که قصد قدرت نمایی داریم به تاریخ تمدن ایران اشاره می کنیم و به آن می بالیم که نخستین تمدن بشری را بر روی کره خاکی ایجاد کرده ایم. اما زمانی که در بطن این تمدن می آئیم و به آئین و سنت های فرهنگی باستانی می رسیم به راحتی از آن عبور می کنیم و یا با سلیقه گرایی مذهبی ریشه آن را  می زنیم.
این درحالی است اهمیت و حفظ آیین های و رسوم سنتی ملت ها مورد تاکید امامان شیعه بوده است. به عنوان مثال در کتاب نهج‌البلاغه آمده که امام علی علیه السلام در بخشی از نامه معروف خود به مالک اشتر، درباره رعایت رسوم و آئین‌های مردم تاکید کرده و فرموده‌اند: «آداب پسندیده‌ای را که بندگان این ملت به آن عمل کرده و ملت اسلام با آن پیوند خورده و مردم با آن اصلاح شده اند، بر هم نزن.»
در آئین و رسوم ایرانی مناسبت های بسیاری وجود دارد که همگی نشان از تکریم خلقت خداوند و اهمیت به نقش و جایگاه انسان، محیط زیست، نقش زنان و مادران، قدردانی از نظامیان و مرزبانان، جانباختگان وطن و موارد بسیاری که هریک برای خود نام و رسم جداگانه ای دارند که متأسفانه امروز بسیاری از آنها خواسته یا ناخواسته به فراموشی سپرده شده اند و تنها جشن نوروز با صلابت برگزار
می گردد.
ازجمله دیگر رسوم آئینی ایرانیان جشن "چهارشنبه سوری" که متأسفانه به سبب عدم مدیریت صحیح فرهنگی طی دهه های گذشته تبدیل به روزی پرهزینه برای کشور و ملت گردیده است به گونه ای که هرگز نمی توان دیگر نام جشن بر آن نهاد چرا که به سبب انحراف این آئین از ماهیت اصلی خود، شاهد یک جنگ خیابانی با انواع مواد محترقه و انفجاری هستیم به گونه ای همه ساله بسیاری جان خود را در این شب از دست می دهند و یا نقص عضو می شوند و آرامش و آسایش جامعه را برهم می زنند.
اساساً به سبب عدم کار فرهنگی روی این آئین سنتی و باستانی این جشن و ماهیت اجرای آن نادیده گرفته شده و حتی بسیاری از جوانان در مورد آن اطلاعات تاریخی ندارند و صرفاً به روشن کردن آتش و انجام کارهای خطرناک و برای داشتن لحظاتی پرهیجان و مخاطره آمیز برای خود و دیگران اقدام به رفتارهایی غیراصولی
می کنند.
درحالی که اگر نهادهای فرهنگی و دستگاه های عریض و طویلی که باعناوین مختلف تشکیل شده اند، قدری نسبت به این آئین ها اهمیت
می دادند و آن را مدیریت می کردند و ممکن بود دیگر این چنین شاهد تلفات جانی نباشیم و این آئین سنتی و باستانی همچون نوروز اصالت و ماهیت مفهومی خود را حفظ می کرد.
باید بپذیریم که با سلیقه گرایی در حوزه فرهنگی بسیاری از میراث تمدنی خود را از دست داده ایم و این رویه به حدی جدی شده است که امروز کشورهای همسایه درحال ثبت و ضبط این رسوم به نام خود در عرصه میراث فرهنگی و تاریخی
هستند.