كودكان؛ قرنطينه و حفظ سلامت بهداشتي و رواني

يك نكته از هزاران

ماجراي پاندمي كروناويروس، آن‌گونه كه ابتدا گفته مي‌شد پيش نرفت؛ در ابتداي گسترش اين ويروس، طبق اطلاعاتي كه كشور چين به‌عنوان اولين مقصد اين ويروس، ارائه داد، كودكان در رابطه با ابتلا به اين ويروس، مصون اعلام شدند. به‌ويژه كودكان زير ۱۲ سال و همين مسئله موجب شد برخي از دولت‌ها و ملت‌ها نسبت به تامين بهداشت و سلامت فرزندان خود، توجه كمتري داشته باشند و بيشترين تمركز را بر سنين بالاتر بگذارند.

ماجراي پاندمي كروناويروس، آن‌گونه كه ابتدا گفته مي‌شد پيش نرفت؛ در ابتداي گسترش اين ويروس، طبق اطلاعاتي كه كشور چين به‌عنوان اولين مقصد اين ويروس، ارائه داد، كودكان در رابطه با ابتلا به اين ويروس، مصون اعلام شدند. به‌ويژه كودكان زير 12 سال و همين مسئله موجب شد برخي از دولت‌ها و ملت‌ها نسبت به تامين بهداشت و سلامت فرزندان خود، توجه كمتري داشته باشند و بيشترين تمركز را بر سنين بالاتر بگذارند. اما با گذشت زمان، خبرهايي مبني بر ابتلاي كودكان و حتي نوزادان تازه متولد شده نيز به گوش رسيد و نگراني‌ها را افزايش داده و موجب شد اغلب كشورهاي جهان مدارس را تعطيل كنند و به آموزش آنلاين دانش‌آموزان روي بياروند. كه البته روشي بسيار موثر بود، هم از بابت جلوگيري از بيماري دانش‌آموزان هم از اين نظر كه آموزش در خانه گويا از اضطراب و استرس دانش‌آموزان به نحو موثري كاسته و همين نتايج شايد منجر به تغيير سيستم‌هاي آموزشي در جهان شود.
اما هنوز نگراني‌ها در مورد كودكان و ابتلاي آن‌ها با وجود در خانه‌ماني آنان وجود دارد؛ زيرا والدين آنان در حال تردد در شهر، به دنبال كار و خريد و... هستند و ممكن است اين ويروس را با خود به خانه برده و موجب آلودگي فرزندان شوند. اين است كه والديني كه در بيرون از منزل كار مي‌كنند، در حال حاضر علاوه بر تمام فشارهايي ديگر، فشار و اضطراب احتمال آلوده شدن فرزندان‌شان را نيز به دوش مي‌كشند.
پس پُربيراه نيست اگر رئيس سازمان بهداشت جهاني در اين مورد نگران باشد و تذكراتي به دولت‌ها و مردم بدهد.
اما نكته مهم در اين ميان، ابراز نگراني سازمان ملل متحد است؛ دبيركل اين سازمان معتقد است بحران اقتصادی ناشي از پاندمي كرونا، ممکن است موجب مرگ ۱۰۰ هزار کودک شود. اين مرگ‌ومير جداي از مرگ‌ومير مبتلايان به اين ويروس است. تلفات ناشي از ورشكستگي اقتصادي برخي خانواده‌ها و دولت‌ها مي‌تواند آسيب‌پذيري كودكان را به‌واسطه كمبود موادغذايي و رسيدگي‌هاي پزشكي و عدم دسترسي به موادغذايي و آب بهداشتي، افزايش دهد.