ضروت "حفظ جمعیت فعلی" در مسیر افزایش نرخ جمعیت

برکسی پوشیده نیست که خطر کاهش جمعیت آینده کشور را تهدید می کند و این خطر با دیدن آمار و ارقام بیشتر خودنمایی می کند. مسلماً عقل سلیم حکم می کند که نگرشی ویژه به این مسئله داشته باشیم و یکی از اولویت های برنامه های استراتژیک کشور در آمایش سرزمینی باشد. اما در این مسیر نمی توان صرفاً بر تبلیغات و ساخت کلیپ های اخلاقی و یا ارائه وام بانکی برای ترغیب جوانان به ازدواج متوسل شد.اگرچه  هرگزینه ای که در تقویت انگیزه ازدواج و فرزندآوری در کشورمان کارایی دارد باید مورد استفاده قرار گیرد.
همچنین باید مسائلی که موجب از بین رفتن انگیزه های ازدواج می شود و یا ازدواج های شکل گرفته را به طلاق می کشاند و یا مانع از اقدام به فرزندآوری و مدل تک فرزندی نزد زودج های جوان می گردد، را مورد توجه و بررسی قرار داد.
اما نکته ای که در زمره جلوگیری از کاهش آمار جمعیت می گردد و اغلب مغفول می ماند، موضوع "حفظ جمعیت" فعلی کشور است. موضوع مرگ های غیرطبیعی در کشورما مسئله ای است که به راحتی از کنار آن عبور می کنیم و گویا کثرت اعداد ارقام این موضوع را برای ما عادی ساخته؛درحالی که به ازای هریک از این اعداد یک انسان را ازدست
می دهیم!
برای شفاف شدن موضوع کافی است به یک نمونه از آمارها در این زمینه توجه کنید: «مرکز آمار ایران می‌گوید؛ در بهار امسال ۱۰هزار و۳۳۸نفر به‌ دلیل غیرطبیعی جان خود را از دست داده‌اند که ۴۱۲۹نفر به‌ دلیل تصادفات رانندگی، ۱۹۷نفر ناشی از سلاح سرد، ۲۹۵نفر به‌دلیل غرق شدن، ۵۵۸نفر در اثر سوختگی، ۱۸۸نفر به‌علت برق‌گرفتگی و ۵۶۰نفر هم در نتیجه سقوط از بلندی مرده‌اند». به عبارتی روزانه بیش از
 110 نفر را به سبب مرگ هایی از دست داده ایم که عامل ثانویه داشته که با ورود به هریک ازآنها می توان جلوی از بین رفتن جان یک انسان را
گرفت.
شاید هیچ وقت به این فکر نکنیم که افزایش کیفیت خودروسازی و استانداردسازی جاده های کشورمان ارتباطی با حفظ نرخ جمعیت داشته باشد. ویا شاید هیچ وقت در برنامه های مدون برای افزایش نرخ جمعیت به استاندارد سازی ایمنی محیط کار و کارگران توجهی نکنیم. اما واقعیت این است که یکی از عوامل متعدد مرتبط با نرخ جمعیت، جلوگیری از
 مرگ های غیرطبیعی است و "حفظ جمعیت فعلی" باید یکی از مولفه های اصلی در طرح های حمایتی در حوزه کنترل نرخ جمعیت باشد.
لذا درکنار مشوق های ازدواج و تسهیلاتی که برای جوانان در نظر گرفته می شود تا انگیزه به تشکیل خانواده و فرزندآوری داشته باشند، عقلانی است تا ما از داشته های جمعیتی خود به عنوان سرمایه های ملی محافظت کنیم.
از دست رفتن جان و وجود یک انسان چیزی نیست که بتوان با
برنامه ریزی آن را جبران کرد. به همین جهت حفظ آن اهمیتی غیرقابل انکار پیدا
می کند و اگر نسبت به آن بی توجه باشیم،قطعاً روند کنونی آسیب های فراوانی به نسل امروز و فردای کشور وارد خواهد ساخت.