"تکدیگری" از شغلی پردرآمد تا بی اعتمادی اجتماعی

از هیچ خیابان و تقاطعی عبور نمی کنید که درآن چند کودک فال فروش و یا زنان جوان بچه به بغل ویا مردان اسپند دود کن را نبینید. اگرچه آنها از سر نیاز اقدام به این قبیل کارها می کنند،اما بنابر اعلام سازمان بهزیستی و دیگر نهادهای اجتماعی و مدنی، اکثر این افراد درآمدهایی بین 200 تا 350 هزارتومان به صورت روزانه دارند که سهم ناچیزی از آن نصیبشان می گردد و الباقی به جیب سرپرستان و یا سرکرده های باندهای تکدیگر می رود.
درگزارشی که از سوی یکی از انجمن های حمایت از کودکان کار و زنان بی سرپرست منتشر شده، این افراد معتقدند که تکدیگری بهتر از دزدی و یا مواد فروشی است!. پرواضح است که این یک توجیه و خودفریبی برای ادامه این کاراست.
چرا که واقعیت امر این اقدام که با فریب و مظلوم نمایی از مردم پول گرفته شود، فرقی با دزدی ندارد و فقط در این مدل بدون دردسر از جیب مردم پولی برداشته می شود. همچنین با رشد آگاهی مردم از اقدامات این افراد، نوعی
 بی اعتمادی عمومی شکل می گیرد تا مردم نسبت به نیازمندان واقعی نیز
بی تفاوت شوند.
دراین باره نظرات کارشناسان بهزیستی می تواند ملاک عمل باشد تا اگر قصدی برای کمک رسانی است به صورت هدفمند و موثر صورت گیرد. همچنین با توجه به افزایش مشکلات معیشتی میان اقشار جامعه می توان به صورت شناسایی و آشناییت مستقیم و غیرمستقیم افراد نیازمند واقعی را مورد حمایت قرار داد و مانع از تقویت باندهای تکدیگری و تبعات اجتماعی آن شویم.