توجه بیشتر به زیرساخت ها در حوزه آب

چند روزی است که باران اغلب شهرهای کشور را با طراوت کرده است و در برخی شهرها بیش از ۴۸ ساعت به مداوم شاهد بارش ها بودیم. این باران ها برای پاییزی که نیمی از آن گذشته و همچنان دچار کم بارشی است، بسیار با ارزش بود اما برای برخی شهرها و شهروندانشان باعث زحمت و خسارت گردید. متاسفانه در اغلب شهرهای پربارش شاهد سیل و آب گرفتگی معابر بودیم و بعضاً خانه و اموال مردم دچار آسیب شد.

توجه بیشتر به زیرساخت ها در حوزه آب

چند روزی است که باران اغلب شهرهای کشور را با طراوت کرده است و در برخی شهرها بیش از  48 ساعت به مداوم شاهد بارش ها بودیم. این باران ها برای پاییزی که نیمی از آن گذشته و همچنان دچار کم بارشی است، بسیار با ارزش بود اما برای برخی شهرها و شهروندانشان باعث زحمت و خسارت گردید. متاسفانه در اغلب شهرهای پربارش شاهد سیل و آب گرفتگی معابر بودیم و بعضاً خانه و اموال مردم دچار آسیب شد.
با اشاره به موضوع بارش های اخیر، قصد ورود به بحث زیرساخت ها برای جمع آوری این آب های سطحی را داریم. به عنوان مثال بیش از نیمی از سال هوای شمال کشور بارانی است اما هیچ زمانی از این میزان بارش مستمر استفاده نشده است به طوری که به دلیل عدم وجود زیرساخت های مناسب، با کوچکترین بارش آب شرب اغلب روستاهای منطقه کدر و آلوده می شود و از نظر بهداشتی قابل شرب و استفاده نیست.
متاسفانه ما هنوز در بحث ابتدایی جمع آوری آب های سطحی  و وصل کردن سیستم فاضلاب به سیستم مرکزی دچار مشکل هستیم و همه ساله علیرغم صرف هزینه های فراوان برای تحقق این امر،شاهدیم که پیمانکاران همچنان در کوچه و خیابان ها درحال کندن و پر کردن چاله های فاضلاب هستند اما چه زمانی قرار است این سیستم کارایی خود را نشان دهد، مشخص نیست. هرچند در بعضی از نقاط این کار ها صورت گرفته و عملکرد قابل قبولی داشته است.
نکته بعدی کم توجهی ما طی دهه های اخیربه امر کنترل و حفظ نزولات آسمانی است. بحث حفظ این نزولات اگر مورد توجه قرار گیرد، جدای از اینکه می توان از توان آنها در حوزه تولید انرژی استفاده کرد، از سوی دیگر می تواند کمک حال نیمه جنوبی کشور و برخی شهرهای پیرامونی باشد که در فصل گرما دچار کمبود منابع آبی می شوند.
در حالی که با اتکا به دانش روز و توان مهندسی کشور در ابعاد کارشناسی می توان از روش های نوین حفظ نزولات آسمانی استفاده کرد که ساختن سد تنها یکی از آنهاست. اگر بحث تامین بودجه را برای این موضوع اولویت قرار ندهیم، خطایی بزرگ و جبران ناپذیر مرتکب خواهیم شد. چرا که امروز هیچ عنصری درجهان هستی با ارزش تر از این مایه حیات نیست و باید برای کمترین منابع موجود نیز هزینه کرد تا حفظ شوند. چه بسا کارهای انجام شده در این بخش کاملا مشهود است. ولی به دلیل قرار گرفتن کشور در آب و هوا خشک نیاز بیشتری احساس می شود.
درثانی بهره گیری از توان زیرساخت های صنعتی پس از
بهره برداری از منابع آبی، همچون تولید برق می تواند درآمدی مضاعف برای کشور به همراه داشته باشد تا هزینه ها کمرشکن و به سودآوری برسد. درهمین قضیه برق طی یک سال اخیر مشاهده کردیم که
بحث گرانی های بی پایان قبوض برق و قطعی های مکرر تا چه حد
به مردم فشار و موجب خسارت به مشترکین گردیده است.
حال با نگاهی سطحی به ماجرا آیا هنوز ضرورت و اولویت
سرمایه گذاری  بیشتر در زیرساخت های حوزه آب و حفظ منابع آبی برای کشورمان احساس نمی شود؟!
با استفاده از امکانات و متخصصین کشور مانند گذشته و با انجام برنامه ریزیهای کارشناسی شده  در حوزه آب و حفظ منابع آبی، مشکلات را حل و از این سرمایه های ملی استفاده بهتری کنیم.