کاهش شدید توان عمومی برای حفظ و دوام زندگی

مردم حال و روز خوبی ندارند و کار از توصیه به مقاومت و قناعت گذشته است.شرایط به گونه ای است که واقعاً دیگر نمی توان مردم گفت که بازهم سفره مخارج خود را کوچک تر کنند و فلان خوراکی را نخورند و فلان کالا را نخرند. چرا که امروز تیغ مشکلات به لایه های اولیه زندگی جامعه رسیده و در حال آسیب زدن به بنیان ها و شیرازه خانواده ها می باشد.
خانواده های معمولی و حقوق بگیر جامعه که زمانی با برنامه ریزی ثابت و خط سیر مستقیم زندگی خود را مدیریت می کردند دیگر قادر به این کار نیستند،چرا که هزینه ها و مخارج اولیه زندگی همچون تأمین مسکن و خوراک و پوشاک برای آنها به چالش های ابتدایی تبدیل شده و اگر نتوانند این مخارج را فراهم کنند دیگر چه انتظاری برای صرف هزینه برای آموزش و درمان و تفریح و دیگر مولفه های یک زندگی اجتماعی است؟!
امروز برای یک خانواده خراب شدن یخچال و تلویزیون و یا دزدیده شدن تلفن همراه و یا یک حادثه غیرمترقبه همچون ابتلا به کرونا،
 فاجعه ای بزرگ محسوب می شود که تامین هزینه های آن سرپرست خانواده را به چالشی بزرگ می کشاند. درهمین رابطه باید به داغ شدن بازار سمساری ها و خرید و فروش اجناس تعمیری و دست دوم اشاره
داشت.
امروز خانواده ها حتی برای خرید جهیزیه عروس و اقلام لازم برای جوانان خود که می خواهند تازه تشکیل زندگی دهند،با هزار زحمت به سمت بازار اجناس دست دوم و سمساری می روند تا بتوانند با قیمتی پایین تر اجناس مورد نیاز را تهیه کنند.
درهمین رابطه باید به اظهارات رئیس اتحادیه سمساری ها اشاره داشت که معتقد است خانواده ها حتی برای خرید جهیزیه ساده و دست دوم باید حداقل 100 میلیون تومان هزینه کنند و این برای سرپرستان خانوار بسیار سنگین است. یک پدر بازنشسته و یا کارمند و کارگر چطور می تواند چنین رقمی را به یکباره تامین کند تا زندگی فرزندان جوان خود را پایه ریزی کنند.
باید اذعان داشت که جدای از مشکلات پیش روی جوانان برای تشکیل زندگی جدید، امروز زندگی هایی که از عمر آنها چندین سال می گذرد و حتی فرزندآوری داشته اند، به خطر افتاده اند و تأمین
هزینه ها برخی از آنها را به شکست و جدایی کشانده و اثرات مخربی را برای والدین و خانواده های آنها داشته است.کما اینکه برهم خوردن زندگی هایی که حاصل آن یک یا چند فرزند می باشد، خطر جبران ناپذیری برای بچه ها و نوجوانان به وجود خواهد آورد که تبعات اجتماعی آن قابل وصف نیست.
لذا جدای از برنامه ریزی های اقتصادی ضرورت دارد تا مسئولان نگاه ویژه ای به تسهیل سازی ضروریات و اولیه های لازم برای یک زندگی ساده داشته باشند تا اگر توانی برای تشکیل خانواده های جدید نیست،حداقل آن خانواده هایی که شکل گرفته اند از هم پاشیده نشوند بتوانند پایه ای برای استحکام جامعه امروز و آینده
کشور باشند.