نوآوري در عرصه ديجيتال؛ نياز جامعه در هزار سوم

مديرآزمايشگاه نوآوري بخش عمومي
نوآوري و رشد و شكوفايي اقتصادي
قسمت اول
امروزه بخش دولتی نقش مهمی در اقتصادهای مدرن ایفا می‌کند. هم در تجارت و هم در بخش دولتی نوآوری می‌تواند به وسیله کاهش هزینه‌ها و بهبود خدمات کلید رشد اقتصادی و شکوفایی آن باشد. درک ارتباط نوآوری‌ها برای تقویت اقتصادی، رشد و شکوفایی و همچنین ارتباط کارآفرینی‌ها برای تولید این نوآوری‌ها عمدتا به ایده‌های اقتصاددان سیاسی اتریشی-آمریکایی جوزف شومپیتر متکی است.
در اتحادیه اروپا بخش دولتی بیش از بیست‌وپنج درصد از کل اشتغال را تشکیل می دهد. بخش دولتی نه تنها یک کارفرمای مهم بلکه یک تأمین‌کننده اصلی خدمات و منبع خریدهای عمومی در جامعه است. از آن‌جا که قانون کلی در اتحادیه اروپا وجود ندارد که فی‌نفسه نوآوری بخش عمومی را هدف قرار بدهد کشورهای عضو اتحادیه بر اداره‌های دولتی خود و نوآوری‌های مربوط به آن کنترل کامل دارند. با این‌حال، کمیسیون اروپا، به‌عنوان راهنمای نوآوری بخش عمومی در کشورهای عضو خود توسط ترویج بهترین روش‌ها و ارائه رهنمودها در این امر مداخله می‌کند. یکی از اصلی‌ترین اهداف این دستورالعمل‌ها مقابله با یکی از چالش‌های مهم فعلی یعنی تحول دیجیتال و تأثیر آن بر شهروندان و مشاغل است.
 تاثير نوآوري بر مشاغل
نوآوری در بخش دولتی ( تحویل سریع‌تر، ایجاد مشترک منافع سیاسی و طراحی مشترک سیاست) می‌تواند به‌طور مثبتی بر مشاغل و شهروندان تأثیر بگذارد و این امکان را به آن‌ها می‌دهد تا از یک بخش عمومی حرفه‌ای و کارآمد بهره‌مند شوند. با این‌حال، میزان امکان اقدام کارآفرینی‌های مختلف در بخش دولتی کمتر مشهود است، در این‌جا، استراتژی‌های نوآوری اغلب کمتر از بخش تجارت( خصوصی)  توسعه یافته‌اند. به‌علاوه نوآوری‌ها در بخش عمومی و تجاری ( خصوصی) با انگیزه‌ها، منابع و نگرش‌های مختلفی نمود پیدا می‌کنند و وجود دارند.
 انواع نوآوري در بخش دولتي
دو دسته اصلی نوآوری در بخش دولتی وجود دارد: نوآوری‌هایی که در خود بخش عمومی وجود دارند و نوآوری‌هایی که از طریق بخش عمومی به بقیه جاها پیشنهاد می‌شوند. در حالی‌که اولین مورد بیشتربه  نوسازی خدمات عمومی مربوط می‌شود تا شهروندان بیشتری برای خود داشته باشد. مرکز دوم بر نوآوری‌های با هزینه بالا و پرخطر در مقیاس بزرگ متمرکز است که بخش تجارت ( خصوصی) در ابتدا تمایلی به سرمایه‌گذاری در آن نداشت،‌ به‌عنوان مثال فناوری‌های فضایی یا فناوری نانو ، حمل و نقل (مثل قطارهای سریع‎السیر) ، یا زیرساخت‌های دیجیتال (مثل اینترنت).
 تعریف، اهداف، محرک‎ها، چالش‎ها:
طبق گزارش کمیسیون اروپا در سال ۲۰۱۳، نوآوری بخش عمومی را می‎توان فرآیند تولید ایده‎های جدید و اجرای آن‎ها برای ارزش‎آفرینی در جامعه تعریف کرد. بنابراین  نوآوری بخش عمومی در مورد فرآیندها و خدمات جدید یا ارتقا یافته است.
OECD  نوآوری بخش عمومی را به‎عنوان پیشرفت یا ارایه مفاهیم جدید در مدیریت یا خدمات مثل اجرای عملیات یا محصولات جدید یا به‎طور قابل توجهی بهبود یافته (ارتقا یافته) توصیف می‎کند. هم تعریف اتحادیه اروپا و هم OECD نشان می‎دهد که مهم‎ترین و کلیدی‎ترین نکته تغییرات قابل توجه و پیاده‎سازی آن تغییرات در مقایسه با شیوه‎های موجود می‎باشد. نوآوری‎ها نباید اختراعات جدیدی باشند، بلکه باید نحوه بیان جدید و نویی داشته باشند.
حداقل سه هدف برای نوآوری‌های بخش عمومی شناخته شده است:
۱- سیاست‌ها و ابتکاراتی با تمرکز داخلی برای افزایش کارایی بخش عمومی
۲-سیاست‌ها و ابتکاراتی با تمرکز خارجی بر بهبود خدمات این بخش
۳- ابتکاراتی با تمرکز بر ارتقا این نوآوری‌ها در بخش‌های دیگر
در بخش دولتی ، حداقل چهار نوع نوآوری قابل تفکیک است:
 ۱-نوآوری در محصول : که معرفی خدمات یا کالای جدید در مقایسه با خدمات یا کالاهای موجود است که این مسئله شامل بهبود خدمات یا ویژگی‌های کالا، دسترسی بهتر مشتری یا تغییر در نحوه استفاده از آن است.
۲- نوآوری فرآیند: اجرای روشی برای تولید و ارائه خدمات و کالاها که در مقایسه با فرآیندهای موجود جدیدتر است یا به‌طور قابل توجهی بهبود یافته است. این مسئله ممکن است شامل پیشرفت‌های چشمگیری در تجهیزات، و یا مهارت‌ها باشد. هم‌چنین شامل پیشرفت‌هایی در عملکردهایی مانند مسایل مربوط به فن‌آوری اطلاعات، حسابداری و خرید است.
۳-نوآوری سازمانی: اجرای یک روش جدید برای سازماندهی یا مدیریت کار که با روش‌های موجود متفاوت است که شامل پیشرفت‌های جدید یا قابل توجهی در سیستم‌های مدیریتی یا سازمانی محل کار است.
۴-نوآوری در ارتباطات: اجرای روش‌های جدیدی برای تأثیرگذاری بر رفتار افراد این نوآوری‌ها باید با روش‌های ارتباطی موجود تفاوت چشمگیری داشته باشند.
محرک‌هایی که عوامل اصلی نوآوری‌ها در بخش دولتی هستند:
۱-جاه طلبی سیاسی
۲-تقاضای عمومی
۳-منابع سختگیرانه
۴-پس‌انداز مالی
۵-ترکیب دو یا چند مورد از موارد بالا
 چالش‌های اصلی نوآوری در بخش دولتی:
۱-توانمندی ضعیف عوامل مداخله‌گر مانند کمبود دانش در مورد چگونگی و چیستی نوآوری‌ها و چگونگی استفاده برنامه‌های مربوطه، و هم‌چنین عدم مدیریت درست.
۲-مشکلات داخلی: به‎عنوان مثال  درمورد کارکنان، مدیریت، اتحادیه‎های کارگری، ساختار سازمانی، تدارکات
۳-ترس از تبلیغات منفی یا تردیدهای عمومی در مورد اثربخشی برنامه‎های ابتکاری
۴-دشواری در رسیدن به گروه هدف
۵-مخالفت افراد تحت تأثیر این تجارت مثلا ایجاد رقابت‎های جدید
 دستورالعمل‎ها و اقدامات اتحادیه اروپا:
در سال ۲۰۱۳ گزارش نوآوری بخش عمومی که توسط یک
گروه متخصص به نمایندگی از کمیسیون تهیه شد انتشار پیدا کرد. بر طبق این گزارش چهار فعالیت با هدف غلبه بر موانع نوآوری مشخص شدند:
۱-طراحی مشترک و ایجاد راه حل‎های نوآورانه با کشورهای عضو، مشاغل و شهروندان
۲-اتخاذ مدل‎های جدید بر ای ارائه خدمات در بین مردم و همین‎طور بخش خصوصی
۳-پذیرش خلاقیت‎های متنوع برای ارایه فن‎آوری‎ها، به‎عنوان مثال، استفاده از رسانه‎های اجتماعی، استفاده از محاسبات ابری و …
۴-اتخاذ نگرش آزمایشی و آزمون و خطای روش‎های متفاوت در زمینه کارآفرینی
ادامه دارد...